مردم در حریم رودخانه جاجرود در این ۵۲ سال گذشته بیشترو بیشتر در حریم این رودخانه، خانه، ویلا، رستوران و کارخانه ساخته اند چرا که ۳ دسته تصور دارند:
۱- این که سدلتیان منابع آب ورودی به مخزن سد را همواره مدیریت خواهد کرد، و جلوی هر نوع سیلاب را خواهد گرفت.
۲- این که منطقه جنوب البرز از خشکسالی سال ۱۳۴۶ گرفته تا خشکسالی نیمه دهه نود شمسی، چنان خشک و بی باران است که هیچگاه بارندگی شدید منجر به سیلاب نخواهیم داشت.
۳- این که منطقه محور و مخزن سد لتیان و رودخانه خطر از دید رخداد زلزله ناحیهای است که بسیار لرزهخیزی آن پائین است و چنانکه در ۵۲ سال اخیر نیز رخ نداده است.
در حالی که از دید علم زمینشناسی هر ۳ باور اشتباه است:
۱- شواهد زمینشناسی نشنان از سیلاب های مهمی گذشته در این دره دارد ، و با وقوع یک زمین لغزش آب مخزن سد امکان رد شدن از روی محور سد لتیان را نیز دارد.
۲- خشکسالی انگاره ثابت و دائمی منطقه دره جاجرود از نظر بارش نیست، منطقه در دیرینه اقلیم خود ناحیه ای بوده که بارش های شدید و مکررتجربه کرده است،
۳- منطقه از نظر خطر زلزله ناحیه ای است با خطر بسیار بالا. زلزله های شدید الزاما پی در پی و هر ماهه رخ نمی دهند ولی زمین لرزههایی مانند زلزله ۱۸۳۰ میلادی (اواخر دوره فتح علیشاه قاجار۱۸۹ سال قبل) مربوط به همین ناحیه، با بزرگایی که بعد ۷.۰ برآورد شده رخ داده اند. زمین لرزه می تواند با زمین لغزشهای بعدی نیز همراه شود.
* منتشر شده در کانال تلگرام نویسنده

دشت سیلابی رود جاجرود از بعد از افتتاح سد لتیان در آبان ۱۳۴۶ به تدریج ، با گسترش ساخت و ساز بی رویه و شهرسازی ناپایدار از سوی مردم مواجه شد.
کد خبر 1274093
نظر شما