وقتی بحث اصلاح قانون انتخابات در مجلس مطرح شد یکی از انگیزه‌های این اصلاح بحث شفاف شدن هزینه‌های انتخابات بود که تلاش شد این موضوع در قانون پیش‌بینی شود، هرچند این مصوبه مجلس در شورای نگهبان رد شد اما همچنان تلاش‌ها برای قاعده‌مند کردن هزینه‌های انتخاباتی ادامه دارد.
هرچند بعید است این تلاش‌ها به انتخابات مجلس یازدهم برسد اما در آن قانون نحوه نظارت بر هزینه‌های انتخابات، تبلیغات و هزینه‌کردها پیش‌بینی شده است که در این صورت می‌توان نظارت بر انتخابات افزایش پیدا کند. از آنجا که بعید است این قانون بتواند انتخابات مجلس یازدهم را پوشش دهد برای همین تدبیری اندیشیده شده تا طرح پیشنهادی را به وزارت کشور بدهیم و از آنها بخواهیم که این موارد را رعایت کنند.
نکته دیگری که نباید از نظر دور داشت حرف و حدیث‌هایی است که در هر انتخاباتی و اتفاقا درباره هزینه‌ها مطرح می‌شود شاید این صحبت که می‌گویند نمایندگان با پول وارد مجلس می‌شوند را صد در صد قابل قبول ندانیم اما این هم دور از واقعیت است که انکار کنیم هزینه زیادی در این راه مصرف نمی‌شود. بنابراین باید گفت حتما با پول نیست اما به هر حال هزینه‌هایی در این راه صورت می‌گیرد.
شاید توجه به این نکته هم بد نباشد که در هر موضوعی سود و زیان حرف اول را می‌زند. در جریان انتخابات هم به ویژه انتخابات ریاست جمهوری این نکته جای سوال است که اگر هزینه‌های دفاتر نمایندگان را کنار بگذاریم با حقوق ماهیانه ۱۰ میلیون در پایان ۴ سال می‌شود ۴۸۰ میلیون تومان. در این شرایط مشخص نیست وقتی برخی افراد بیش از یک میلیارد هزینه انتخابات می‌کنند بر چه اساسی سود و فایده این کار را می‌سنجند؟
* نماینده دماوند و عضو شورای مرکزی فراکسیون امید
۲۷۲۱۶
نظر شما