در سال های ابتدایی برگزاری نماز جمعه چهره هایی مهم چون آیت الله طالقانی، آیت الله خامنه‌ای و آیت الله هاشمی رفسنجانی به عنوان خطیب نماز جمعه پشت تریبون می رفتند و مردم پرشور پای خطبه های آنها حضور داشتند.
ائمه جمعه دیگری شهرها چون مرحوم آیت الله دستغیب، شهید آیت الله مدنی، شهید صدوقی، آیت الله اشرفی اصفهانی، آیت الله طباطبایی چهره هایی بودند که نظیرشان دیگر نیست و نخواهد آمد. یک قرن باید بگذرد تا مانند آنها تربیت شوند. دشمن شناخته و حساب شده این شخصیت‌ها را ترور کرد. آنان قصد ضربه به انقلاب و نظام را داشتند تا این سنگر بزرگ را شکست بدهند اما عکس این ماجرا اتفاق افتاد و منافقین نتیجه‌ای نتوانستند بگیرند.
البته نباید این را هم نادیده گرفت که نمازجمعه‌های الان قابل مقایسه با آن دوره نیست و این کاملا محسوس است. آن زمان ائمه جمعه، آنقدر مورد وثوق و اطمینان بودند و اعتبار داشتند که حرف اول و آخر را می زدند و مردم با اعتقاد قلبی و علاقه پشت آنها نماز می خواندند و پای خطبه هایشان می نشستند اما به نظر می رسد در ادامه فاصله ای بین مردم با ائمه جمعه ایجاد شد.
جایگاه روحانیت امروز در مقایسه با اوایل انقلاب متفاوت است. مردم مطالباتی دارند و زمانی که این مطالبات جواب داده نمی شود دلسرد و رویگردان می شوند و فاصله می گیرند.ولی نکته این است که خود ائمه جمعه هم در این مشکل نقش داشته اند. اگر ائمه جمعه ساده زیست باشند، مردم دار باشند، عالم و آگاه باشند مردم دوباره آنها را تکیه گاه و مرجع رجوع خود خواهند کرد.آن زمان مثلا سخنان شهید آیت الله صدوقی نه فقط در یزد که در کل کشور تاثیرگذار بود. این نشان از جایگاه تاثیرگذار ائمه جمعه در آن روزها دارد.
یا خطبه های پدر من شهید آیت‌الله اشرفی اصفهانی نه تنها در استان کرمانشاه بلکه در کردستان، ایلام، همدان و حتی اصفهان بازتاب داشت اما متاسفانه الان این طور دیگر نیست.
ائمه جمعه باید در مسائلی که در شان آنان نیست، دخالت نکنند؛ چرا که این موضوع باعث ایجاد شکاف و دو دستگی می‌شود. اتحاد، وحدت، هماهنگی و یکدلی مردم و پیرو امام و رهبری بودن، مسائلی هستند که ائمه جمعه باید مطرح کنند و در جهت اتحاد و وحدت مردم گام بردارند. این مسائل مهمی است که متاسفانه گاهی به آنان توجهی نمی‌شود.
* نماینده سابق مجلس
۲۷۲۱۵
