آرش شفاعی: این روزها در حال برگزاری پنجمین جشنواره بین المللی شعر فجریم و امیدواریم سرانجام این جشنواره در روال و ساختار درست و مشخصی قرار بگیرد تا بتواند بخشی از نیازهای ادبیات معاصر را پاسخ دهد.
نکته مهمی که در دورههای گذشته جشنواره همواره در چشم بوده، برگزاری جشنواره در کلاس و معیار یک جشنواره ی بین المللی است . نخست باید تعریف درست و دقیقی از یک جشنواره بین المللی ارائه داد و بعد بررسی کرد که آیا جشنواره شعر فجر با این معیارها تطابق دارد یا نه؟
جشنوارههای بین المللی شعر که در سطح جهان برگزار میشوند، ویژگیهایی دارند که از جمله میتوان به حضور شاعران مشهور و تاثیرگذار جهانی از قارههای مختلف به عنوان نمایندگان شعر به زبانهای گوناگون اشاره کرد. به هر میزان حضور شاعران جهانی در یک جشنواره شعر بیشتر باشد ، سطح و اهمیت آن از نظر شهرت بین المللی بیشتر است . از سوی دیگر در این گونه جشنوارهها، امکان بهرهمندی طیف گستردهای از مردم و علاقمندان جدی شعر از تازهترین سرودهها و تجربههای ادبی شاعران فراهم میشود. به عبارت دیگر سعی میشود، رویدادهای مختلف، هم اندیشیهای گوناگون، جلسات شعرخوانی انبوه و پرشور با حضورگروههای زیادی از مردم با محوریت شعر برگزار و جوش و جوششی درعرصههای مختلف به بهانه شعر ایجاد شود.
دردورههای محتلف جشنواره ی شعر فجر، شاهد حضور گروه هایی از شاعران از کشورهای مختلف آسیایی و آفریقایی بودهایم که در نشستهایی با حضور تعدادی محدود از شاعران و علاقمندان به شعر ، شعرهایی را خواندهاند اما درباره نحوه انتخاب و دعوت و برنامه ریزی برای حضور آنها همواره ابهاماتی وجود داشته که کسی پاسخگوی آن نبوده است.
باید پذیرفت حضور شاعران نه چندان مطرح خارجی هیچ گاه شوری را که باید در عرصه ی ادبیات ایجاد نمیکند و دلیل آن هم روشن است . کسی -حتی خود شاعران- این حضور را جدی نگرفته است و برهمین اساس این آمد ورفتها که هزینه آن بردوش بیت المال است، تنها باعث شده برگزارکنندگان جشنواره به عنوان دهن پرکن بین المللی آن دل خوش کنند. شاید وقت آن رسیده باشد که جشنواره ی شعر فجر تکلیف خود را با بخش بین الملل روشن کند و اگر امکان برگزاری جشنوارهای بزرگ و درخور در این سطح را ندارد به برگزاری یک جشنواره داخلی اما تاثیرگذار و پرشور و مردمی اکتفا کند.
52
نظر شما