هر فحش در واقع مرهمی است بر هزاران درد و زخم پیدا و پنهان. اگر فحش نبود چه سوءقصدها و چه قتل‌ها و چه اعصاب‌خردی‌هایی که شکل می‌گرفت و زندگی اجتماعی را با خطرات و مخاطرات روبه‌رو می‌ساخت، اما فحش آبی است که بر آتش‌های خانمان‌سوزی از این دست ریخته می‌شود.
فحش انواع و اقسامی دارد که خودتان بهتر بلدید، لذا فقط یکی از آخرین اشکال آن را خدمت‌تان معرفی میکنم:
مسعود ده‌نمکی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرآنلاین گفته است: پیشاپیش می‌گویم که اگر سیمرغی بردم، آن را به یک فیلم خوب هدیه میکنم و «جدایی نادر از سیمین» (ساخته اصغر فرهادی) فیلم خوبی بود.
به نظر شما مشکل ریشه‌ای ده‌نمکی با فرهادی چیست که این حرف را درباره او زده است؟
جامعه گل و بلبل
دیروز مطلبی در گروه «جامعه» خبرآنلاین خواندم با این تیتر که «سختی‌ها و مشکلات، زوجها را به هم نزدیکتر میکند» به سرعت خوشحال شدم و خوشحالی‌ام را وسط تحریریه بروز دادم. من معمولاً عادت ندارم خوشحالی‌ام را وسط تحریریه بروز بدهم. فقط عصبانیتم را وسط تحریریه بروز می‌دهم اما نمی‌دانم دیروز چرا احوالاتم یک‌طور خاصی بود، لذا وسط تحریریه بروز دادم.
بحمدالله آمار طلاق در کشور و بالاخص در تهران بسیار بالاست و همین امر نشان می‌دهد هیچ‌گونه سختی و مشکلی در زندگی‌ها وجود ندارد که زن و شوهرها این‌قدر از هم دور می‌شوند.
تودیع با حال
موضوع با حال همه‌اش باحال است، اول و وسط و آخر ندارد و یکدست شیرین است و باحال. اول و وسط ماجراهای وزارت راه را که خودتان مستحضرید، می‌ماند آخرش، یعنی جلسه تودیع. رحیمی، معاون اول رئیس‌جمهوری که سخنران این جلسه بود، گفت: «جای تردید نیست که اکثریت مجلس خواهان ماندگاری آقای بهبهانی در وزارت راه و ترابری بوده و هستند.»
1- چطور ممکن است اکثریت یک جمعی با موضوعی موافق باشند ولی به آن رأی مخالف بدهند؟
2- آیا می‌دانید که «اکثریت» به آن گروهی می‌گویند که بیشتر هستند و «اقلیت» به گروه کمتر؟ «موافق» هم یعنی کسی که خواهان چیزی است و «مخالف» یعنی کسی که خواهان آن چیز نیست.
3- آیا آقای رحیمی معتقد است معنای «اکثریت» در تئوری و عمل با هم فرق دارد؟
4- آیا ایشان صحت رأی‌گیری مجلسیان را زیر سؤال می‌برند؟ یعنی معتقدند «اکثریت» موافق وزارت آقای بهبهانی بوده‌اند اما نتیجه انتخابات چیز دیگری بوده است؟
5- آیا وقت آن نرسیده که ایشان مرزبندی‌شان را با کسانی که از این حرف‌ها می‌زنند، مشخص کنند؟
بهبهانی وزیر سابق راه و ترابری و یار همیشگی طنزنویسان: «من به نمایندگان مجلس بی‌اعتنا نیستم و تمامی آنها روی چشم و قلب و در قلب من هستند.»
1- آیا بهبهانی این جملات را به مناسبت روز جهانی ولنتاین گفته است؟
2- یعنی ممکن است فردا بهبهانی با یک وانت عروسک قلب و خرس کوچولوی قرمزرنگ و شکلات‌هایی به شکل قلب برود به مجلس شورا؟
3- فقط باید حواسش باشد که روی کارت‌ها بنویسد: «همیشه در قلب منی» و یک وقت ننویسد «همیشه بر قلب منی» چون در موارد این‌چنینی «در» با «بر» فرق میکند. اگر کسی همیشه «بر» قلب آدم باشد که نفس تنگی ایجاد میکند. همیشه «در» قلب بودن است که معنای عشق و لطافت و دوستی و علاقه و مهر و محبت می‌دهد، یعنی درست همان رابطه‌ای که بین بهبهانی و زاکانی و توکلی و مطهری و سایر نمایندگان مجلس برقرار است.
4- اصلاً به نظر نمی‌آمد که «قلب» و «چشم» ایشان به اندازه 290 نفر جا داشته باشد. حیف نبود که مردی با این «دید وسیع» و «شرح صدر» از کابینه برود؟
عینک صاحب عکس فوق
عکس فوق این مطلب به هیچ‌وجه متعلق به صدام‌یزید کافر سابق نیست. بلکه عکس خود بنده است. عینکی که در عکس ملاحظه می‌فرمایید، دیشب در «کافه‌خبر» جا مانده بود. رئیس بزرگمان سفارش کرد، عینک را بزنم و با آن عکس بگیرم تا صاحبش پیدا شود. (می‌بینی برای یک لقمه نان چه کارهای خنکی باید انجام بدهی؟) به هر حال صاحب عینک بیاید نشانی بدهد و عینک را دریافت کند و ما را از بی‌نمکی نجات دهد.
/56
نظر شما