پرویز بیگی حبیب‌آبادی دبیر جشنواره شعر فجر در نشستی که مسوولان جشنواره‌ها و جوایز ادبی دولتی با وزیر ارشاد داشته‌اند پرسیده است دلیل عدم انتخاب کتاب‌های قیصر امین‌پور در زمان حیات او چه بوده است و خواستار بررسی و پاسخگویی در این زمینه شده است.
این سوال شاید برای اولین‌بار از شخص وزیر شده باشد، اما سوال و ابهامی است که سال‌هاست در نزد اهالی ادبیات این سرزمین وجود دارد. به راستی چه شد که قیصر امین پور درست وقتی که به رحمت خدا رفت، شایسته دریافت کتاب سال جمهوری اسلامی شد؟ در حالی که کتاب «آینه‌های ناگهان» او تاثیرگذاری و اهمیت بیشتری داشت و نادیده گرفته شد.
از آن عجیب‌تر این بود که کتاب ارزشمند و تحقیقی او یعنی «سنت و نوآوری در شعرمعاصر» در اهدای جایزه کتاب سال نادیده گرفته شد و معلوم نشد چه داورانی و بر اساس چه معیارهایی این کتاب را شایسته حتی تقدیر در جایزه یاد شده ندانستند.
در همه این سال‌ها هر وقت نامی از یک کتاب شعر تاثیرگذار در جریان شعر مذهبی مدرن به زبان آمده است همه به یاد کتاب «گنجشک و جبرئیل» زنده یاد سیدحسن حسینی افتاده‌اند، اما به خاطر داشته باشید کتابی که بیش از دو دهه پس از چاپ همچنان جریان ساز است نیز هیچ جایزه دولتی را از آن خود نکرد.
شاعران و نویسندگان اهل درد، بی‌اعتنا به پسند این جایزه و آن جشنواره حرف خود را می‌زنند و کاری به مصلحت اندیشی‌های مسوولان جوایز در دوره‌های مختلف ندارند، اما باید به یاد داشت که به هرحال مخاطبان ادبیات و اهل فهم، واکنش به هنگام به اثر ادبی از سوی جشنواره‌ها را در خاطره خود ثبت می‌کنند و اگر جایزه‌ای توانست در بزنگاهی درست، اثری شایسته را تشخیص دهد برای خود کسب آبرو کرده است.
بهتر است جایزه‌های اندکی را که در سال‌های اخیر در بخش ادبیات کتاب سال به آثار شعر و داستان داده شده است مرور کنیم و ببینیم به راستی کدام یک از آن‌ها آثار تاثیرگذاری بوده است و بی‌نیاز از عنوان جایزه کتاب سال توانسته است به حیات ادبی خود و اثرگذاری بر جریان ادبیات کشور ادامه دهد؟ باید به گذشته برگشت و ریشه مصلحت اندیشی‌ها و گاه حب و بغض‌ها را در داوری جایزه‌هایی به اعتبار کتاب سال جمهوری اسلامی شناخت و در اصلاح روند داوری این جایزه ی معتبر همت کرد.
52144
نظر شما