آیا می‌شود «مکبث» یا «موبی دیک» نوشت؟ + جدول نمونه‌های لازم برای نوشتن

به گزارش خبرآنلاین، آیا می‌شود نوشتن را آموزش داد؟ آمریکایی‌ها اینطور فکر می‌کنند. آنها با سرخوشی نوشته خوب را تعریف می‌کنند. اما بریتانیایی‌ها کمی شکاک‌تر هستند. بریتانیایی‌ها درمورد استفاده خوب و بد صحبت می‌کنند، مثلا در هر روزنامه جدی یک کتاب سبک نوشتن وجود دارد.

ماه گذشته در آمریکا استنلی فیش، منتقد تاثیرگذار کتابی منتشر کرد به نام «چگونه یک جمله بنویسیم و آن را بخوانیم». این کتاب همان موضوع قدیمی نوشتن را بررسی کرد.

فیش در تمام عمرش درگیر یک مسئله بوده است: چگونه شکل‌های نوشتن، شکل‌های تفکر را پدید می‌آورند؟ کتاب او اثری بزرگ، قطور و بسیار جذاب است. البته اینجا جای نقد و معرفی کتاب نیست، بلکه برعکس هدف و ایده نشان دادن راه نوشتن به مردم است.

نسبت به مسئله آموزش نویسندگی شک‌هایی وجود دارد. شکی نیست که پروفسورهای ارزنده‌ای در رشته نویسندگی خلاق حضور دارند، و البته تعداد شارلاتان‌ها و سودجوها هم کم نیست. این هم درست است که می‌شود به نویسندگان آینده و برای تهییج آنها نمونه‌هایی از آثار بزرگ را نشان داد.

حتی می‌شود پیشتر رفت و گفت یکی از راه‌های ارتقا استعداد نویسندگی کتاب خواندن است، حتی خواندن گزیده و اتفاقی از آثار دیگران. خواندن گزیده و بخشی از آثار دیگران موجب می‌شود تحت تاثیر فردی خواص نباشید، اما آنقدر از متن بخوانید که جادوی آن در ذهنتان بماند.

اگر قرار بود کلاس نویسندگی برگزار شود، باید به آثار زیر برای نشان دادن تکنیک‌های نویسندگی اشاره شود:

گاردین / 21 فوریه / ترجمه: حسین عیدی‌زاده

141