به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ این روزها سوالی که به ذهن علاقه مندان به فوتبال می رسد این است که وقتی ما توانایی پرداخت دستمزد مربیان خارجی را نداریم، چرا این همه روی حضورشان تاکید می کنیم و تیم های بزرگ پایتخت و تیم ملی ما حتما باید روی نیمکت سرمربی خارجی داشته باشند؟ به طور مثال اگر در رقابت های مقدماتی جام جهانی 2022 یک سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی حضور داشت عملکرد بدتری در مقایسه با ویلموتس از خود به جا می گذاشت؟ بدون تردید این گونه نبود و می شد از هزینه ای هم که برای ویلموتس کردیم برای سرمایه گذاری در بحث سخت افزاری تیم های ملی استفاده کنیم؛ چرا که مربیان خارجی قبل از هر چیز برای این که بتوانند اثرگذار باشند نیاز به امکانات کافی دارند. مشکلی که امسال در تیم استقلال هم وجود داشته و بارها باعث خشم سرمربی ایتالیایی این تیم شده است. استراماچونی که سابقه حضور در تیم بزرگی چون اینترمیلان را دارد، بارها به دلیل کمبود امکانات در استقلال شاکی شده و علاوه بر مسائل مالی هرگز از امکانات باشگاه راضی نبوده است. پس وقتی فوتبال ما توانایی پرداخت پول و فراهم کردن امکانات مناسب را ندارد، چه اصراری به استخدام مربیان خارجی است؟ مربیانی که بسیاری از آن ها هیچ تاثیر مثبتی روی فوتبال ما ندارند و تنها منابع مالی را هدر می دهند.
مشروح این گزارش را اینجــــــا بخوانید
256 251
نظر شما