این، همان چیزی است که عصر اطلاعات و فن آوری، توانایی استفاده از آن را از ما گرفته است. ما اگر بتوانیم در هر کاری که بدان مشغول هستیم تمرکز کنیم و چیز دیگری را به ذهن راه ندهیم، حتماً بهترین حالتِ آن کار را می آفرینیم.
این مفهوم در حوزه حرفه و شغل، بسیار باورپذیرتر و قابل فهم تر است یعنی تمرکز در حرفه، اولین درسی است که در این مقوله یاد گرفته ایم. به ما گفته اند و خودمان نیز در طول زمان، تجربه کرده و یاد گرفته ایم که هر چه در کارمان تمرکز کنیم، موفق تر هستیم.
اما آیا این ابزار را در سایر مولفه ها و ابعاد زندگی هم رعایت می کنیم و بکار می بریم؟
مساله اینجاست که متمرکز نبودن در فرازهای مختلف زندگی سبب عدم دستیابی به اهداف مرتبط می شود.
مثلاً موقع خوردن وعده های غذایی، یک برنامه تلویزیونی را داریم دنبال می کنیم. با موبایل مشغول صحبتیم و همزمان غذا می خوریم. در حین مکالمه تلفنی، سیگار می‌کشیم. در حالیکه صفحات مجازی را چک می کنیم، مشغول صحبت در موضوعات دیگر هستیم و ... جالب اینکه ترجیع بند اکثر این اشتباهات و کارهای توأمان، تلفن همراه است!
عدم تمرکز بر روی کاری که مشغول آن هستیم، ما را از دستیابی به انرژی خالص آن کار باز می دارد. مثلاً مطمئن باشید عدم تمرکز بر غذا، سبب جذب ناقص مواد می شود و در ادامه، چاقی یا لاغری ناشی از سوء تغذیه را به دنبال دارد.
دقت کردید که در حال غذا خوردن چقدر حرف می زنیم؟ به ویژه در محل کار و یا در میهمانیها؟
من که خودم به شخصه تجربه اجرای کامل و دقیق رژیم غذایی لاغری را دارم، این حقیقت را به عینه فهمیده ام. وقتی که بر هر لقمه غذا تمرکز کامل دارید و زمان کافی را به این امر اختصاص داده اید، غذا را بیشتر می جوید و لذا زودتر سیر می شوید.
همین موضوع حتی در خصوص موارد ناخوشایند و عادات منفی مثل سیگار هم صدق می کند. اگر در چنین مواقعی فقط بر سیگار تمرکز کنید و کار همزمان دیگری نکنید (یعنی با موبایل صحبت نکنید؛ صفحات مجازی و اینترنت را چک نکنید؛ رانندگی نکنید؛ ...) مطمئن باشید که به مرور، تعداد سیگارتان در روز کمتر می شود.
سرعت زندگی در عصر حاضر در عین فراهم آوردن امکانات مادی و تسهیلات، سبب گرفتاری هایی در عرصه های معنوی همچون مهارت های زندگی و تعالی شخصی شده است. ناچاری های ناشی از کمبود ظاهری وقت، منجر به همزمانی های ناگزیر امور زندگی شده؛ غافل از اینکه اگر کمی دقت بکنیم و منصفانه به دقایق زندگی مان نگاه کنیم، حقیقتاً می توان با تقسیم بندی درست مبتنی بر واقعیت، زمانهای زندگی را بدون همزمانی های فوق الذکر، تنظیم نمود.
کافی است به زمانهای مفیدی که در فضای مجازی سر می کنید، نگاهی بیندازید. واقعاً چند درصد از این حضور، دارای ارزش افزوده مادی و معنوی است؟ فقط با مدیریت همین زمان، قطعاً فضای کافی برای تمرکز جداگانه و اختصاصی بر اکثر رویدادهای زندگی مان خواهیم داشت.
برای شاد بودن و لذت بردن، اصلا" مهم نیست که در هر لحظه، مشغول چه کاری هستید. تنها کاری که باید بکنیم، این است که تصمیم بگیریم با مراقبه و تمرکز، از هر کاری که در آن لحظه انجام می دهیم احساس رضایت و شادی داشته باشیم. دانشمندان علوم ذهنی معتقدند در هر عمل و کاری که انجام می شود، انرژی نهفته است و فقط در صورت مراقبه و تمرکز، امکان جذب آن انرژی وجود خواهد داشت.
نظر شما