سیدابراهیم علیزاده: در حالی که وزیر کار تاکنون در مورد علت انصراف ایران از ریاست اجلاس امسال سازمان بین‌المللی کار (بعد از گذشت 32 سال انتظار)، سخنی نگفته بود، در این مورد توضیحاتی داد و عنوان کرد که به دلیل برخی موضوعات سیاسی و حفظ عزت و شوکت کشور، ایران از ریاست این اجلاس انصراف داد.
وزیر کار و امور اجتماعی دولت نهم که مدتی قبل از برگزاری دهمین انتخابات ریاست جمهوری کشورمان، سیاست سکوت را در پیش گرفت و تاکنون نیز جز یک بار که اعلام کرده بود دیگر در کابینه دولت دهم حضور نخواهد داشت، در حضور خبرنگاران و رسانه‌ها حاضر نشده بود، دیروز در حاشیه همایش بزرگداشت روز ملی مهارت، کارآفرینی و آموزش فنی و حرفه‌ای در جمع خبرنگاران حاضر شد و در حالی که 40 روز از اتمام اجلاس سازمان بین‌المللی کار می‌گذرد در این مورد سخنانی گفت.
او که خودش فروردین ماه امسال خبر ریاست ایران بر اجلاس امسال سازمان بین‌المللی کار (ILO) آن هم بعد از 32 سال انتظار را داده بود، انگار برایش سخت بود که در رسانه‌ها عنوان کند ایران این فرصت را خودش از دست داده است و به همین دلیل حتی در اواخر اردیبهشت ماه زمانی که خبرگزاری ایلنا به نقل از کنفدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (ITUC) و خبرگزاری ایسنا به نقل از دبیر انجمن‌های صنفی کارفرمایی کشور (انجمنی که وزارت کار آن را منحل شده می‌داند) اعلام کردند ایران کاندیداتوری خود را از ریاست اجلاس سازمان جهانی کار پس گرفته است، او این موضوع را تأیید نکرد و تنها مطرح کرد که این موضوع را از همان مرجعی پیگیری کنند که این خبر را منتشر کرده است.
بعد از این نیز هرچند حدود دو هفته تا زمان برگزاری این اجلاس مانده بود اما نه او و نه هیچ کدام از مسئولان دیگر وزارت کار در این مورد سخنی نگفتند و فضای سیاسی کشور نیز به نوعی بود که این موضوع در زیر سایه اخبار مربوط به انتخابات ریاست جمهوری کشور اصلاً دیده نمی‌شد.
تا این که یک روز مانده به شروع نود وهشتمین اجلاس سازمان بین‌المللی کار سرپرست دفتر امور بین‌الملل و توسعه اشتغال در خارج از کشور وزارت کار و امور اجتماعی در گفت وگو با ایسنا انصراف ایران از ریاست این اجلاس را تأیید و اعلام کرد: «ریاست ایران بر اجلاس امسال سازمان بین‌المللی کار منتفی شده است.»
با وجود این، این بار نیز مسئولی از دولت حاضر به توضیح در این مورد نشد و این مسئول وزارت کار نیز حتی بعد از اتمام اجلاس ILO باز هم در این مورد هیچ سخنی نگفت.
وزیر کار نیز که مسئول اصلی این اقدام بود ترجیح داد مجدد سیاست سکوت را درپیش بگیرد و در این مورد سخنی نگوید و تنها در این چهل روز بعد از اتمام اجلاس سازمان ILO فقط یک بار در مورد نبودنش در کابینه دولت دهم سخنانی گفته بود. در این مدت هرچند از سوی دولت دیگر خبری منتشر نشد اما یکی از دو نماینده کارگران معرفی شده از سوی خانه کارگر که در این اجلاس حاضر شده بود علت این موضوع را پیامدهای ناشی از سخنرانی رئیس‌جمهور در اجلاس دوربان عنوان کرده بود که یکی از نماینده‌های کارگران معرفی شده از سوی دولت در اجلاس ILO در گفت وگو با «خبر» در واکنش به این موضوع، آن را تکذیب کرده بود. ولی اکنون از صحبت‌های جهرمی می‌توان این را برداشت کرد که علت انصراف همان جو سیاسی علیه کشورمان بود که متأسفانه چون جو سیاسی به نفع کشور ما نبود، در نتیجه ایران به جای در پیش گرفتن سیاست گفت وگو و توافق‌های سیاسی ترجیح داد از فرصت ریاست بر اجلاس سازمان ILO کناره‌گیری کند. جهرمی در مورد علل انصراف ایران از ریاست اجلاس سازمان بین‌المللی کار در سال جاری گفت: «این موضوع علت‌های مختلفی داشت اما یکی از علل آن این بود که بعضی از مجموعه‌های تصمیم‌گیر در ILO مخالفت‌های جدی با ایران داشتند ولی ما دنبال این بودیم که اجماع لازم را برای به دست آوردن ریاست اجلاس داشته باشیم.»
وی در ادامه به مسائل و روابط سیاسی تأثیرگذار بر این موضوع اشاره کرد و افزود: «بیشتر موضوعات سیاسی در مورد ایران مطرح بود و آن‌ها تاکید داشتند که با ایران برخورد سیاسی داشته باشند. ولی ما سعی کردیم عزت و شوکت جمهوری اسلامی را حفظ کنیم.» پس ایران برای حفظ عزت خود از این فرصتی که 32سال انتظارش را می‌کشید انصراف داد.
اما آیا وزیر کار از پرونده‌هایی که علیه ایران در اجلاس سازمان بین‌المللی کار مطرح است و نماینده‌های کارگری اعزام شده از سوی خانه کارگر و همچنین نماینده‌های کارگری اعزام شده از سوی دولت خبر آن را داده بودند، خبر دارد؟
جهرمی با اظهار بی‌اطلاعی از این محکوم شدن ایران در اجلاس ILO در این مورد بیان کرد: «اگر خبری مبنی بر محکومیت ایران اعلام شده کذب محض است.»
نظر شما