همانطور که حدس زده بودید فیلم هفته پیش "بدو لولا بدو" ساخته تام تیکور بود که پیشنهاد می کنم فیلمهای دیگر او مخصوصا "بهشت" و "عطرداستان یک قاتل" را ببینید.
خیالبافهای این هفته آخرین خیالبافها در سال 89 است. هفته دیگر زمانی خیالبافها را می خوانید که به تازگی وارد سال جدید شده ایم. بنابراین دوست دارم نظرتان درباره این ستون را بدانم. پس علاوه بر اینکه در بازی این هفته شرکت می کنید و اسم فیلم و کارگردانش را حدس می زنید، درباره سبک و سیاق کلی خیالبافها هم نظر بدهید.
حالا برویم سراغ بازی خودمان. از این بازی که خسته نشده اید؟ این بار با یکی از آثار فیلمسازی روبرو هستیم که با وجود شخصی بودن به شدت جهانی اند. هرچند اغلب شخصیتها و قصه هایش برخاسته از زمینه های اجتماعی و سیاسی زادگاهش یوگسلاوی است اما مفاهیم نهفته در آن خصلتی جهان شمول دارد.
در فیلم مورد نظر این هفته او درام هایی کاملا شخصی درباره عشق، خیانت، دروغ و رفاقت را از دل وقایع تاریخ معاصر کشورش بیرون می کشد. جالب اینجاست که با وجود حس و حال سیاسی و اجتماعی فیلم آنچه بیش از همه در خاطرمان می ماند، تکه هایی از رویاپردازی ها و شعبده بازی های اوست که می تواند دنیای شگفت انگیز فلینی کبیر را به یادمان بیاورد.
خارق العاده است که در چنین فیلمی با مضمون تلخ فروپاشی یک سرزمین و شکست آرمانگرایی، با یک داستان سوررئالیستی، سرزنده و شوخ و شنگ روبرو باشیم. بنابراین خیالتان راحت باشد که می توانید بی توجه به مضمون تاریخی آن عاشق دیوانه بازی های جاری در صحنه هایش شوید.
مثل صحنه رمانتیک و بانمک دزدیدن زن از تئاتر توسط دو رفیق، پرواز خیال انگیز اما تلخ عروس در زندان بدون آسمان، دیدار شاعرانه عروس و داماد در آبهای دانوب، نور انداختن به وسیله دوچرخه برای به دنیا آمدن کودک و یا دویدن پسرک معصوم در تونل های زیرزمینی برای یافتن میمونش.
اما به نظرم شاه صحنه فیلم که هم مضمون اصلی فیلم را در خود دارد و هم از لحاظ زیبایی و خلاقیت بصری بی نظیر است، می توان جایی دانست که لازار ریستوفسکی در دهکده ای بی نام و نشان در کنار صلیب وارونه ای ایستاده است که در پس زمینه آن خانه ویران شده ای به چشم می خورد و صندلی چرخ دار آتش گرفته میکی مانویلوویچ به همراه میریانا یوکوویچ دور او می چرخد.
آدم وقتی این صحنه را می بیند فکر می کند که انسانها درگیر مبارزات سیاسی می شوند تا زندگی بهتری به وجود آورند اما همان زندگی معمولی را هم از دست می دهند. واقعا چه کار باید کرد؟
اگر برای اولین بار است که می خواهید فیلم را ببینید، حواستان باشد که موسیقی فوق العاده آن را از دست ندهید. اغراق نکرده ام اگر بگویم که موسیقی اش به تنهایی می تواند لذت چندین فیلم خوب را به شما ببخشد.
حالا نوبت شماست که درباره دنیای فیلم نظر دهید.
خارق العاده است که در چنین فیلمی با مضمون تلخ فروپاشی یک سرزمین و شکست آرمانگرایی، با یک داستان سوررئالیستی، سرزنده و شوخ و شنگ روبرو باشیم.
کد خبر 137082
نظر شما