فاصله از دیگران را رعایت می کنیم و هر کاری که لازم باشد، انجام می دهیم تا موجب انتشار یا ابتلا به ویروس کرونا نشویم، ویروسی که آن را نمی بینیم اما علائم، آثار وعواقب آلوده شدن به آن را می فهمیم، ترس از بیماری ومرگ موجب مراقبت‌های بسیاری در ما شده است، اما خیلی مفید است از این بلیه طبیعی درس‌های دیگری برای زندگی بگیریم، اینکه برای خشنودی و رضایت خدایی که میدانیم هست و برای پیشگیری از برخی بیماری‌ها و مرگ‌ها، از برخی ویروس‌های زندگی‌مان از جمله موارد زیر پرهیز کنیم:
۱- چه دختر و چه پسر، چه زن و چه مرد خصوصا جوانترها، رعایت حجاب و حریم نوامیس دیگران را بکنیم تا ویروس شهوت نهفته در نفس انسان ها ، به جان هموطنانمان و خانواده هایشان نیافتاده و خانواده های بسیاری را نابود نکند، بالا رفتن سن ازدواج، عدم تمایل به تشکیل خانواده، اختلافات خانوادگی و طلاق، عمدتا ، آفت‌ها، بیماری‌ها و مرگ‌هایی هستند که محصول پراکنش این ویروس در جامعه هستند، هرچند اکثر مردم قادر به دیدن این ویروس نیستند اما عاقلان قوم آن را می بینند و قرن‌هاست نسبت به خطر عظیم آن هشدار می دهند، جوامع مثلا آزاد که محدودیت روابط و حجاب را برنمی تابیدند، اثرات مرگ آفرین این بلای اجتماعی را در جامعه دیده و یکی یکی به توجه و رعایت آن روی آورده اند.
۲- از پراکنش ویروس تهمت و غیبت به یکدیگر پرهیز کنیم، این ویروس خطرناک موجب از بین رفتن اعتماد عمومی، خدشه وارد شدن به آبروی دیگران و بی اعتبار کردن همدیگر می شود، هر حرفی را درباره دیگران، حال چه اشخاص حقیقی باشند یا حتی شخصیت‌های حقوقی که شنیده، خوانده، یا حدس زده ایم بدون تحقیق و راستی آزمایی بیان نکنیم و با عرض و آبروی دیگران بازی نکنیم، حتی اگر حرفی یا خبری از کسی صحیح هم باشد، انتشار آن غیبت است که این ویروس ، کشنده دوستی‌ها، محبت‌ها، عشق‌ها و علاقه ها به یکدیگر است و باید از انتشار آن جدا خودداری کنیم، شاید کسی که این سخن در باره اوست، دیگر آنگونه نیست، او خود را اصلاح کرده باشد و ما با مبتلا شدن به ویروس غیبت، به سوی مرگ اخلاق و ادب پیش برویم.
۳- از ویروس‌های بدگویی، بد اخلاقی، پرخاشگری، بدرفتاری و مانند آن پرهیز کنیم که همه ان‌ها موقعیت، جایگاه، شخصیت و وقار ما را آلوده کرده و در صورت پیشرفت موجب مرگ ما در آن خصلت‌های انسانی خواهد شد.
۴- از ویروس دروغ پرهیز کنیم که سرچشمه تمامی آفت‌ها و بیماری‌های اخلاقی و انسانی است، این ویروس موجب مرگ اخلاق و اعتبار ماست، اعتماد در جامعه را ازبین می برد و موجب وحشت و جدایی انسان‌ها از یکدیگر می شود.
۵- از این دست ویروس‌ها بسیار است که ویروس شناسان جسم و روح انسان‌ها که برترین آنها معصومان(ع) برگرفته از کلام خدا هستند، آنها را شناسایی کرده و نسبت به ابتلا به آن هشدار و راه‌های جلوگیری و آلوده نشدن به آنها را آموزش داده اند، خداوند فرمان داده تا برای پرهیز از ویروس‌ها و شستن جسم و روحمان از آلودگی‌ها، نمازهای پنج گانه را بجا آوریم که مصداق همان ضدعفونی کردن دستها پس از دست زدن به هرچیزی در این ایام ابتلا به ویروس کرونا است، هرروز مبتلا به دست زدن به انواع آفت‌های دنیا، دیدن بسیاری از آلودگی‌ها، گفتن برخی ناصواب‌ها و رفتن به محیط‌های آلوده هستیم که برای ضد عفونی کردن آنها پس از هربار باید چشم و دهان وبینی و دست و پاهای خود را شستشو داده و روحمان را که در معرض تاراج آفت‌های غیر است به اصل آن که خداوند رحمان است عرضه کرده و تجدید پیوند کنیم و خداوند وضو و نمازهای پنج‌گانه را برای این امر قرار داده است.
بواقع لازم است از این ویروس چند روزه ای که ترس از خود را با شبهه بیماری و مرگ بر جان ملت‌ها حاکم کرده است بیاموزیم تا در چند روزه دنیا ویروس‌های مخرب و مرگ آور دیگر زندگی‌مان را بفهمیم و از آنها نیز خود، خانواده، عزیزان و دیگران را مصون و محفوظ بداریم.
نظر شما