جعفریان در ابتدا توضیح داده است : در اسفند ماه سال 1384 سفری سه روزه به بحرین داشتم. آنچه در پی می آید گزارشی است از این سفر. مهم تر از گزارش سفر آن که سعی کرده‌ام پیشینه تشیع بحرین را در منابع جستجو کنم. در شرایط فعلی این اطلاعات می‌تواند برای علاقه مندان سودمند باشد.
وی در ادامه درباره قدمت تشیع در بحرین نوشته است : بحرین یکی از کهن ترین مناطق شیعه نشین جهان اسلام است که با کوفه و حلب و قم و جبل عامل باید قیاس شود. در گذشته دو کتاب مهم یکی با عنوان لؤلؤة البحرین و دیگری با نام انوار البدرین (از شیخ علی بلادی بحرانی متوفای 1340) در شرح حال علمای شیعه این دیار نوشته شده است... بحرین سابقه تسنن نداشته و عالم سنی کهن از این دیار نمی شناسیم. به عکس علمای شیعه بحرین که عرب بودند تشیع را در جنوب ایران و همچنین جنوب هند رواج دادند. بسیاری از خاندان های عرب بحرینی در ایران اقامت گزیدند. شیخ یوسف بحرانی از پدرش نقل می کند که شیخ جعفر بن کمال بحرانی با شیخ صالح بن عبدالکریم کرزکانی بحرانی به خاطر سختی معیشت از بحرین به شیراز رفتند و مدتی آنجا بودند. بعد از آن قرار گذاشتند یکی به هند برود و دیگری در دیار عجم بماند و هر کدام اوضاعشان روبه راه شد به دیگری کمک کند.
جعفریان در ادامه از دیدارش از مرقد پدر شیخ بهایی و مرقد کمال الدین میثم بحرانی در بحرین نوشته است و در پایان شرحی هم از وضعیت علمای بحرین داده است.
متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید.
نظر شما