جریان #اصولگرا به دلیل عادت به چسبندگی عافیت طلبانه در مولفه های تاثیرگذار بر قدرت فرصت رویش را در خود نابود کرده و نتوانست به ظرفیت سازی درونی بپردازد، این جریان همواره با رانت قدرت سعی در بقای خود داشته است و به دلیل تبدیل شدن به #حزب_رانتیر به شدت دچار افول مقبولیت و تنزل محبوبیت شده است و با مشی #حذف_حداکثری، اصولگرایان اصیل متعهد به آرمانهای اولیه انقلاب اسلامی را نیز از خود رانده است.
جریان #اصلاحات نیز به دلیل فقدان مبانی روشن و شفاف در مواضع و در نتیجه نداشتن راهبرد در ارائه مدل و الگویی از یک حکمرانی منطبق بر نظام جمهوری اسلامی به یک ویترینی از سلائق مختلف و مطالبات بعضا متضاد ومتعارض از طیف های گوناگون تبدیل شده است. این جریان به دلیل نداشتن یک مانیفست منطبق بر واقعیت های سیاسی و اجتماعی همواره در چالش با بخش های دیگر حاکمیت قرار داشته و به تدریج امیدهای روئیده شده در بطن خویش را از دست داده و امروزه آوردگاه نزاع و چالش بزرگ قامتان خود شده است.
واقعیت آن است این عقب ماندگی دو جریان اصلی انقلاب اسلامی باعث شده است تا:
۱- یک #ابرجریان با هدف و منفعت مشخص همواره به طرق مختلف هر دو جریان را در قالب ابزارهای اعمال نظرات خود به بازی بگیرد.
۲- سرمایه های اجتماعی نسبت به وجود واقعی تضارب نظرات و #رقابت در انتخاب درست مردد باشند.
۳- فضای حقیقی #نقادی و #تعالی و #توسعه به دلایل مختلف مورد توجه و مداقه قرار نگیرد.
۴- زمینه سواستفاده و فرصت طلبی معاندین نسبت به انقلاب اسلامی و مردمی فراهم شده و با ابزار رسانه، فضای فکری و ذهنی جامعه را به سمت و سوی مطلوب خود ساماندهی کنند.
جا دارد دو جریان اصولگرا و #اصلاح_طلب بدون در نظر گرفتن رانتها و توهمات و با در نظر گرفتن واقعیات جامعه به اصلاح عمیق درونی مبتنی بر اصول اولیه و مبنایی انقلاب اسلامی مبادرت ورزند و برای این منظور گفتگوی بین جریانی را با هدف تاثیرگذاری در #حکمرانی_مطلوب نظام مقدس #جمهوری_اسلامی آغاز کنند.
*مشاور وزیر کشور
* منتشر شده در کانال تلگرام نویسنده . ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹
۲۳۲۷۲۷
