به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران (آیفیک)، طی بیانیه‌ای نسبت به روند جدید سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی، سوالاتی را مطرح کرده و از صداوسیما و سازمان سینمایی خواهان پاسخگویی شده است.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
«مطالبه رهبری نظام آن بوده که ۱۳۹۹ هجری شمسی سال «جهش تولید» باشد. حتماً در نظر بوده تولید و عرضۀ محصولات فرهنگی نیز رونقی مضاعف پیدا کند. انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران (آیفیک) مباهات می‌کنند که تاکنون دست‌اندرکاران تولید پخش عمده‌ای از محصولات شبکه نمایش خانگی بوده است و بر مبنای آمار توانسته با سرمایۀ بخش خصوصی باعث رشد کمی و کیفی آن شود.
اما اکنون سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری مدعی است جهت تنظیم بازار نمایش خانگی و با توجه به افزایش تعداد پروانه‌های صادر شده تا زمانی نامعلوم، پروانه جدیدی برای ساخت سریال‌های خانگی صادر نخواهد کرد تا پدیده سریال‌سوزی رخ ندهد. عجبا! حال که سریال‌های شبکه نمایش خانگی با اقبال عمومی مواجه شده، قرار است این روند رو به رشدِ کمی و کیفی با وقفه رو به رو شود. چرا؟
خبر دیگری نیز در فضای فعالان تولیداتِ شبکه خانگی منتشر شده، حاکی از آن است که توقف صدور پروانه برای تولیدات مجموعه‌های نمایش خانگی مربوط به صدا و سیما است و این سازمان در تلاش است تا شبکه نمایش خانگی را به عنوان زیر مجموعه خود معرفی کرده و به این ترتیب مجوز تولیدات را خود راساً صادر کند.
انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران (آیفیک) بر مبنای حقوق صنفی خود تحولات اخیر را با دقت زیر نظر داشته و این سؤالات را از سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و سازمان صدا و سیما دارد؛ به این امید که پاسخگو باشند:
۱. چرا نباید ما به عنوان هنرمندان صنوف رسانه‌های دیداری کشور در تنظیم بازار محصولات ِ نمایش خانگی نقش داشته باشیم؟
۲. اشتغال و معیشت هنرمندان عزیزی که فقط در حوزه نمایش خانگی فعالیت دارند و حقوق بگیر دولت نیستند، در این شرایط بحران کرونا و بیکاری گسترده در صنعت تصویر کشور و توقف تولید چگونه باید تأمین شود؟
۳. در برابر هجوم بی امان سریال‌های بیگانه، کدام تولید پرمخاطب‌تری از سریال‌های نمایش خانگی در چنته دارید که بنای تعطیلش را دارید؟
۴. اگر سریال‌های تولید شده در صدا و سیما توان رقابت دارند چرا اجازه نمی‌دهید مردم عزیزمان بتوانند هر کدام را می‌پسندند، انتخاب کنند؟
۵. حال که فضای مجازی امکان نقش‌آفرینی و درآمدزایی قابل ملاحظه‌ای برای محصولات فرهنگی ایران را پیش رو گذاشته است، چرا نمی‌گذارید ما بخت خود را برای ارزآوری از طریق جذب بازارهای جدید منطقه و جهان با سریال‌های نمایش خانگی داخلی بیازماییم؟
۶. در زمانی که به علت رعایت پروتکل‌های بهداشتی مردم حضوری بیشتر در خانه دارند و سریال‌های خانگی می‌توانند بخش عمده‌ای از اوقات فراغت آنها را دلپذیر کنند، با کدام استدلال مانع از تولید محتوای بیشتر می‌شوید؟
۷. امروز به بهانۀ اینکه رسانه‌های فراگیر در انحصار سازمان صدا و سیماست، قصد واگذاری مدیریت شبکه نمایش خانگی را دارید. چرا از سازمان صدا و سیما دعوت نمی‌شود به جای تصدی‌گری این بخش همّ و غمّ خود را معطوف به افزایش تولید سریال‌های فاخر در تلویزیون کند؟
۸. اگر طبق شنیده‌ها سازمان صدا و سیما متولی سریال‌های شبکه نمایش خانگی شده است، سکوت مدیران این سازمان در برابر اجحاف در حق تهیه‌کنندگان بخش خصوصی چه معنایی دارد؟
۹. بهتر نیست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا سازمان صدا و سیما وظیفه سیاستگذاری و نظارت بر محتوای آثار تصویری را به عهده داشته باشد و صنوف تدوین راهکارهای عملی، تنظیم بازار عرضه و تقاضا را عهده‌دار شوند؟
۱۰. راهکارهای سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری در سال جهش تولید برای نیل به این هدف و نیز گسترش اشتغال پایدار چیست؟
۱۱. چشم‌انداز تولید کنندگانِ داخلی سریال‌های نمایش خانگی، تامین نیازهای داخلی و حضور در بازارهای جهانی و گسترش صادرات غیرنفتی است، آیا بهتر نیست سیاستگذاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جهت حمایت این امر باشد نه محدودکننده آن؟
اکنون به واسطۀ تحریم‌های ظالمانه استکبار جهانی، تمام دلسوزان ایران عزیز می‌کوشند هر آنچه در توان دارند به میدان بیاورند تا کشور در این آزمون دشوار، سرافراز و سربلند باشد. مخاطبانِ مهربان ما با حمایت و همراهی خود، شکوفایی نمایش خانگی را ارج نهاده‌اند پس با تصمیمات ناصحیح، آنها را از شبکه خانگی دلسرد نکنیم. که اگر این اتفاق تلخ رخ دهد، همه ما بر از دست دادن یکی از سنگرهای مؤثر مواجهه با تهاجم فرهنگی دشمن، تأسف خواهیم خورد. دستگاه‌های فرهنگی کشور به ویژه سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و سازمان صدا و سیما باید بدانند رقیب اصلی صنعت تصویر کشور شبکه‌های تلویزیونی و اینترنتی خارجی هستند نه رسانه‌های داخلی و گسترش مخاطبان سریال‌های نمایش خانگی در سال‌های گذشته موجب ریزش مخاطبان شبکه‌های تلویزیونی خارجی شده است نه شبکه‌های تلویزیونی داخلی.
انجمن صنفی شرکت‌ها و موسسات فیلمسازی ایران بر این باور است که تولیدات فعلی نه تنها برای مخاطب داخلی کافی نیست بلکه با حداقل کف استاندارد تامین محتوی فاصله بسیاری دارد. لذا این انجمن از سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و سازمان صدا و سیما می‌خواهد برخلاف وظایف قانونی خود، در بازار محصولات فرهنگی و هنری دخالت نکند و اجازه دهد صنوف و مناسبات عرضه و تقاضا، تعیین کننده تولید یا عدم تولید سریال‌های نمایش خانگی باشند. قطعاً اصرار و ادامه تصمیمات غیر کارشناسانه در این خصوص می‌تواند در ماه‌های آینده منجر به بیکاری گسترده بیش از ۱۵۰۰۰ نفر فعالان حوزه صنعت کشور گردد. انتظار می‌رود دستگاه‌های فرهنگی مرتبط با این صنعت، با دقت و وسواس بیشتری در این خصوص اقدام کنند.»
نظر شما