به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، وب سایت تحلیلی اویل پرایس در تحلیلی به همکاری بلند مدت ایران و چین پرداخت و با عنوان «چرا اتحاد نفتی ایران و چین از اهمیت بالایی برخوردار است؟» نوشت:
به حدی رقابت استراتژیک ایالات متحده با جمهوری خلق چین در مورد تجارت در دریای جنوبی چین بالاگرفت و ابعاد وسیعی راتحت تاثیر قرار داد که به اسانی دیگر فعالیت های چین و تغییر رفتارهای این کشوردر مناطق دیگر به محاق رفته است. در 6 ژوئیه سال 2020 وزیر امور خارجه ایران، جواد ظریف اعلام کرد که ایران از مدتها قبل در حال مذاکره توافق با چین بوده است که طی آن با برقراری پیوندهای بازرگانی و استراتژیک، این دو کشور شرکای استراتژیک یکدیگر محسوب می شوند..
این اتفاق منجر به گسترش رقابت های بین المللی ایالات متحده و چین در بخش های جدید جهان می گردد . شاید از همه مهمتر، این اقدام یک پاسخ اساسی و قابل توجه به هند برای موفقیت و پیشبرد نظامی مقابل چین در کشمیر در ژوئن سال 2020 باشد.
این رسانه در ادامه مدعی شد: توافقنامه میان ایران و چین به معنای پایان استفاده هند از بندر چابهار و احداث یک خط ریلی از آن شهر بندری به سمت شمال برای ارتباط با یک خط ریلی جدید به افغانستان است. تحرکات هند در کشمیر در سال های 2019-2020 پکن را به طور گسترده تحت تاثیر قرار داد و باعث شد طی حرکتی جدید از طرف هند، مسیر کمربندی میان چین و پاکستان که از طریق کشمیر تحت کنترل پاکستان ازاد قرار داشت قطع گردد و هند را صاحب مسیر زمینی مستقل به اسیای میانه سازد.
بنابراین، پس از تقابل نیروهای ارتش هند و ارتش چین در منطقه لاداخ کشمیر در تاریخ 15-16 ژوئن ، 2020 ، پکن تصمیم گرفت با قطع دسترسی هند به آسیای میانه از طریق ایران، به این تقابل نظامی پاسخ دهد.اولین نشانه ها پس از اعلام موافقت نامه میان ایران وچین اشکار شد، بدین صورت که دولت ایران ساخت خط راه آهن چابهار تا زاهدان که قرار بود توسط هند ساخته شود را با استناد به تاخیر عملکرد هند در پروژه 628 کیلومتری، لغو کرد. دولت ایران سپس اعلام کرد که قصد دارد این پروژه را خود به تنهایی با سرمایه گذاری 400 میلیون دلاری صندوق توسعه ملی در راه آهن ایران به سرانجام رساند.
در ماه مه سال 2016 نخست وزیر هند نارندرا مودی برای امضای توافق نامه چابهار به تهران سفر کرد، اما هند از بیم آنکه این پروژه هند را مورد تحریم های امریکا قرار دهد اجرای پروژه را به تاخیر انداخت.
توافقنامه میان چین وایران می تواند به توسعه جدی روابط نظامی دو کشور و فروش صنایع دفاعی و نظامی چینی به ایران منجر شود. حدود 400 میلیارد دلار سرمایه گذاری چین در طی 25 سال نقش مهمی در نوسازی راه آهن ، بنادر ، شبکه 5G وغیره در ایران خواهد داشت و در عوض چین به مدت 25سال آینده ازمشتقات نفتی ایران با تخفیف ویژه بهرمند خواهد شد.
در همین رابطه بیشتر بخوانید:
ائتلاف اقتصادی روسیه،چین و ایران، علیه آمریکا
قرارداد 20ساله تهران و مسکو چیست وچه ارتباطی‌به قرارداد چین دارد؟
چین این توانایی را دارد که ایران را به بخشی ازمسیر کمربند جاده ای خود تبدیل کرده و در مناطق مهمی از ایران مناطق آزاد تجاری ایجاد کند.چین حضور استراتژیک خود را در منطقه خلیج فارس از زمان جنگ میان ایران و عراق در سالهای 1980تا 1988 آغاز کردو پس از ان در پی گسترش حضور خود در منطقه بود.
بررسی فعالیت های چین طی یک دهه گذشته ،نشان دهنده آنست که مهمترین هدف چین تأمین امنیت واردات انرژی خود از خلیج فارس و نیز رقابت با ایالات متحده و هند است . نگاه چین به روزی است که به عنوان ابر قدرت خلیج فارس و اقیانوس هند شناخته شود، عنوانی که در تلاش بود تا در آسیا و اقیانوس آرام بدست اورد.
چین پاکستان را نیزبه عنوان شریک اصلی خوددر طرح کمربندی و مسیر جاده ای تبدیل کرده بود .اکنون چین نقش اساسی در توسعه و مدیریت بندر گودار پاکستان، در دریای عرب دارد. چین همچنین 10.7 میلیارد دلار برای تبدیل یک روستای ماهیگیری عمانی به یک منطقه ویژه اقتصادی به نام منطقه اقتصادی دوکم سرمایه گذاری کرد، اما عمان بخش قابل توجهی از تأسیسات دریایی دوکم را برای نیروهای انگلیسی و آمریکایی رزرو کرده بود.
چین با این اقدامات هردو هدف استراتژیک و اقتصادی را با هم دنبال می کند. در سال 2019 ، پکن در اقدامی که با شکست مواجه شد سعی کرد عربستان و امارات متحده عربی را به مدار خود بکشاند.اما متوجه شد که در آن واحد و به طور همزمان نمی تواند با دو کشور ایران و شبه جزیره عربستان در رابطه استراتژیک باشد. پس گزینه‌ی مهمتر یعنی ایران را انتخاب کرد.
برای چین حصول اطمینان از دسترسی به نفت و گاز خلیج فارس بسیار حیاتی بوده و خواهان محدود کردن توانایی امریکا در نفوذ به این دسترسی در مواقع بحران و جنگ است. چین بیش از 70 درصد از نفت مورد نیاز و بیش از 40 درصد از محصولات خود را از خلیج فارس وارد می کند.
تجارت و روابط استراتژیک میان ایران و چین از بسیاری جهات تلاشهای ایالات متحده برای تحریم هر دو کشور را دور می زند. .در شرایطی که هر دو کشور تحت فشار زیادی از سوی تحریم ها قرار داشتند، تهران و پکن متحدان جدیدی که این شرایط را برایشان آسانتر می کرد یافتند. با افزودن روسیه به این ترکیب، منطقه تجاری این دو کشور پهناورتر نیز می گردد.
با این وجود ، چالش های واقعی این توافق نامه اینست که آیا اقتصاد چین می تواند در طی مدت زمان توافق جدید پایدار بماند یا خیر و اینکه نیروی نظامی هند بخاطر قطع مسیر پاکستان به چین تا چه حد می تواند برای پکن مشکل افرین باشد. اما ، مطمئناً ، توافق جدید با ایران نشان دهنده‌ی آن است که پکن برای روزی که کوریدور پاکستان به هند از بین رفته است ، چاره اندیشی کرده است.
منبع: اویل پرایس/ مترجم: تارا نوروزپور
310 310
نظر شما