جعفر طهماسبی از رزمندگان پیشکسوت تخریبچی لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) در روایتی از فرمانده اش می‌گوید: از قدیم هم رسم و سنت بود که سادات و فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله سعی می‌کردند سیادت خود را با استفاده از نمادهای سیادت اعم از کلاه سبز، پیراهن سبز، شال سبز آشکار سازند. اما امروزه این سنت می‌رود که مانند باقی سنت‌های فراموش شده به ورطه فراموشی سپرده شود.
از جمله کسانی که سعی می‌کردند در جبهه این افتخار را ظاهرکنند شهدای سادات بودند و درعملیات‌های مختلف و مخصوصا شب عملیات با شال سبز به کمر یا دورگردن یا کلاه سبز به سر مثل ستاره می‌درخشیدند. فرمانده ما سردار شهید حاج سید محمد زینال الحسینی از جمله این سادات بود که هم خودش مقید بود و هم دیگران را تشویق می‌کرد که حتما علامتی که نشانه سیادت‌شان باشد همراه داشته باشند.
فرمانده شهید سید محمد همیشه یا پیراهن سبز برتن می‌کرد یا کلاه سبزی به سرمی‌گذاشت یا شال سبزی به گردن می‌آویخت و وقتی قرار بود خودش را برای دیگرانی که او را نمی‌شناختند معرفی کند می‌گفت: «بنده حقیر سراپا تقصیر سید محمد زینال الحسینی هستم.» سیدمحمد وقتی هم که آماده شهادت شد احرام سبز پوشید و ترکش دشمن احرام سبزش را درید و درقلب او نفوذ کرد و سلاله‌ای ازفرزندان رسول خدا به آسمان پرکشید.
سید وقتی لباس سبز برتن و شال سبز برگردن داشت مثل اینکه رویین تن بود.
۲۴۱۲۴۱
نظر شما