به‌تازگی مدیر بخش «فرهنگ گروه‌ها» در اداره پلیس بریتانیا هشدار داده که میانگین سنی اعضای گروه های خلافکار کاهش پیدا کرده است و جوانان و نوجوانان بریتانیایی برای پیشبرد مقاصدشان خیلی راحت به سلاح‌های گرم متوسل می‌شوند و بدون مکث اقدام به قتل می‌کنند.
سو آکر، از مدیران ارشد پلیس لندن، در مصاحبه‌ای با گاردین به پدیده‌های دیگری از جمله گروههای در حال شکل‌گیری دختران خلافکار و به‌کارگیری زنان و دختران برای مخفی‌کردن و حمل سلاح نیز اشاره کرده است.
آکر معتقد است تنها راهی که برای کاستن از خطر خشونت‌های شدیدتر در آینده وجود دارد، سرمایه‌گذاری بلندمدت برای پیداکردن جایگزینی برای جرم و جنایت است. باید این کودکان و نوجوانان را به سمت و سویی بهتر سوق داد تا از دنیای پرخطر مجرمان خارج شوند یا در بهترین حالت از ابتدا به آن وارد نشوند.
آکر می‌گوید: «نظام پاداش و جزا نظامی ساده است. ممکن است بتوان این کودکان را از جرائم دور کرد ولی در مقابل باید چیزی به آنها عرضه کرد... خیلی از اعضای گروههای خلافکار پس از ارتکاب جرم و گذراندن دوره حبس، هنگامی که به جامعه باز می‌گردند، دوباره کار سابق‌شان را ادامه می‌دهند به این دلیل که جامعه چیز دیگری برای ارائه دادن به آنها نداشته است».
تبه‌کاران جواب؛ از اولویت‌های دولت بریتانیا
افزایش تعداد گروههای تبهکار جوان چنان بالا گرفته که تبدیل به یکی از نخستین اولویت های دولت بریتانیا شده است. در سال گذشته بیش از 66 مورد قتل در این کشور رخ داده که مقتولان آن نوجوان بوده اند. بیشتر این قتل ها به وسیله چاقو اتفاق افتاده اند. 30 مورد از قتل ها در لندن، شش مورد در اسکاتلند، پنج مورد در منچستر و چهار مورد نیز در مرسی ساید اتفاق افتاده اند.
اخیراً مرکز بررسی جرائم تصمیم گرفته قتل‌هایی را که قاتل یا مقتول در آن نوجوان است، به صورت مجزا بررسی و ثبت کند و دولت نیز برنامه‌های جدیدی برای مبارزه با گروه های بزهکار جوان در پیش گرفته است.
آکر که در زمینه جرائم کودکان و نوجوانان یکی از بهترین متخصصان بریتانیا به شمار می‌آید، می‌گوید: «آنچه ما شاهد هستیم، این است که کودکان کم سن و سال، کودکان هم‌سن خودشان را می‌کشند. نوجوانان 14 یا 15 ساله در چشم‌به‌هم‌زدنی به دلایلی بی‌اهمیت می‌کشند و کشته می‌شوند. تا چند سال پیش خشونت‌های کودکان در مواردی مثل پرداخت‌نکردن قرض یا مسائلی از این دست به قتل می‌انجامید اما اکنون داستان متفاوت است. آنها اگر حس کنند کسی حتی ذره‌ای بی‌احترامی به آنها کرده، به‌راحتی دست به اسلحه یا چاقو می برند.»
گروههای کنونی نوجوانان دیگر بر مبنای نژاد تقسیم‌بندی نمی‌شوند. اکنون قلمرو، منطقه زندگی یا علائق مشترک بیشتر می‌توانند نوجوانان را در گروههای واحدی جمع‌آوری کنند. در نتیجه تمرکز و اهمیتی که پیش از این نژاد داشت، دیگر به چشم نمی‌خورد.
آکر معتقد است بین نوجوانانی که در کنار خیابان‌ها جمع می‌شوند و ممکن است گاهی دست به اقدامات ضداجتماعی و قانون‌شکنانه کوچک بزنند، با گروههای واقعی که درگیر جرم و خشونت هستند تفاوت هست.
عملیات ضربتی جواب نمی‌دهد
در حال حاضر تعداد روزافزونی از افسران ارشد و مسوولان سازمان پلیس معتقدند باید به مجرمان و اعضای گروههای خلافکار فرصتی دوباره داد تا آنها را از دنیای جرم و جنایت بیرون کشید. خصوصاً که این افراد نوجوان باشند. آکر به پروژه خلع سلاحی اشاره می کند که در بوستون ایالات متحده اجرا شد و می‌گوید: «پروژه های پلیس می توانند اثری آنی داشته باشند (همانند عملیات ایست بازرسی که در لندن انجام شد) اما مشکل اینجا است که در صورت دستگیری این نوجوانان، اگر جایگزینی پیش پای آنها قرار داده نشود، آنها خیلی ساده پس از پشت سر گذاشتن دوره محکومیت شان دوباره به گروه هایشان باز خواهند گشت.»
او ضمن انتقاد از عملیات‌های ضربتی پلیس لندن می‌گوید: «جلوگیری از جرائم کودکان و نوجوانان مستلزم صرف سرمایه و زمان زیاد است. در مورد کودکان باید تلاش بسیار کرد و صبر زیادی داشت».
او می‌افزاید: «گروههای بریتانیا به لحاظ ساختار و سلسله مراتب با گروههای امریکایی متفاوت هستند. گروههای بریتانیایی سیال‌تر و متغیرتر هستند. آنها متلاشی یا چند شاخه می‌شوند. ممکن است دو یا چند گروه امروز همراه و پشتیبان یکدیگر باشند و در روز بعد، نه.»
اخیراً گروههای جدید دختران کم سن و سال در لندن در حال شکل‌گیری هستند و بعضی از گروه‌ها نیز برای جابه‌جایی و نگهداری از سلاح‌ها از زنان و دختران جوان استفاده می‌کنند. گذشته از این دو مورد، عرصه خلافکاری و جنایت ظاهرا کماکان قلمروی مردان جوان و پسران محسوب می‌شود.
گاردین، دسامبر 2008
نظر شما