«گاو آمریکایی» برای نگارنده، اثری به‌غایت لطیف و متمایز با جریان رایج فیلم‌های کوتاه این روزگار است. جغرافیای بکر، ایده مرکزی متفاوت و بازی‌های یک دست، این فیلم کوتاه را برای من تا مرز یک اثر استاندارد و قابل تحلیل بالا می‌برد.
شاید به دلیل همین ایده مرکزی و یا جغرافیای اثر بود که سکانس‌های این فیلم برایم یادآور برخی آثار امیر نادری، از جمله «سازدهنی» و «دونده» بود.
فیلمنامه‌نویس در همین زمان اندک به خوبی از پس شخصیت‌پردازی کاراکتر اصلی خود بر می‌آید و با کارگردانی درست، به خوبی فضا و محیط را برای بیننده باورپذیر می‌سازد.
البته فیلم خالی از اشکال هم نیست. برای مثال به نسبت یک فیلمنامه کوتاه، ایده محرک دیر اتفاق می‌افتد و تدوین هم در این نقیصه نه تنها به کمکش نیامده است، بلکه مشکل را دوچندان می‌کند. پایان بندی به اندازه کافی قانع کننده نیست و البته میزانسن‌ها در سکانس‌ها به ویژه در سکانس مواجهه ۲ پسر نوجوان با هم و یا تنهایی قهرمان داستان با گاو آمریکایی در آن طویله می‌توانست به مراتب بهتر و پخته‌تر باشد اما با همه این نقایص، «گاو آمریکایی» همچنان فیلم سر پا و گرمی است؛ به گونه‌ای که پس از اتمام آن مشتاقانه منتظر دیدن اثر بعدی سازنده‌اش هستید.
۵۷۲۴۵
نظر شما