این فیلم ترسناک با بودجه‌ای کمتر از 100 هزار دلار و به سبک فیلم‌های مستند ساخته شد و به لطف تبلیغات فراگیر آنلاین همین طور تبلیغات شفاهی به فروشی 250 میلیون دلاری در سطح جهان دست پیدا کرد.
«پروژه جادوگر بلر» داستان سه دانشجوی سینماست که اکتبر 1994 هنگام ساخت فیلمی مستند درباره یک مخلوق افسانه‌ای به نام جادوگر بلر که بیشه‌زارهای نزدیک برکیتسویل در مریلند را به تسخیر خود درآورده، ناپدید شدند. این فیلم 10 سال پس از ساخت هنوز این قدرت را دارد که تماشاگران را شوکه کند. ادواردو سانچز که به همراه دانیل مایریک فیلمنامه «پروژه جادوگر بلر» را نوشت و آن را کارگردانی کرد، می‌گوید: «ما بنیان اولیه و بسیار اصلی ترس از بیشه‌زار را داشتیم. منظورم این است، چه کسی هست که از شب‌های بیشه‌زار نترسد؟»
داستان این پروژه از سال 1993 آغاز شد. سانچز و مایریک که دانشجوی سینما بودند متنی 35 صفحه‌ای نوشتند که بسیاری از دیالوگ‌های آن بداهه‌وار بود. سازندگان «پروژه جادوگر بلر» مستندی هشت دقیقه‌ای از اسطوره جادوگر بلر تهیه کردند که با مطالب منتشر شده در روزنامه‌ها و گفت‌وگوها همراه بود. فیلمبرداری چهار سال بعد و در 1997 در مریلند آغاز و تنها هشت روز طول کشید. هیتر داناهیو، جاشوا لئونارد و مایک ویلیامز بازیگران فیلم یک دوره آموزشی فشرده را گذراندند تا کار با دوربین را یاد بگیرند. آنها روزها به لوکیشن‌های فیلمبرداری هدایت می‌شدند و سازندگان فیلم آنها را وا می‌داشتند دیالوگ‌های خود را فی‌البداهه بگویند. نکته‌ای که خیلی‌ها متوجه نشدند این بود که تهیه‌کنندگان فیلم بازیگران را شب‌ها می‌ترساندند و به آنها اجازه غذا خورددن و خوابیدن نمی‌دادند.
سانچز می‌گوید: فیلمبرداری بسیار پرجنب‌وجوش، اما واقعاً مفرح بود. همه ما می‌دانستیم کاری ویژه انجام می‌دهیم و این را هم می‌دانستیم که شاید دیگر نتوانیم فیلمی مانند «پروژه جادوگر بلر» بسازیم.»
تکنیک استفاده از دوربین‌های روی دست با تصاویر «لرزان» پس از این فیلم پایه فیلم‌های ترسناک شد و فیلم‌هایی چون «کلاورفیلد» و «قرنطینه» فیلم مایریک و سانچز را الگو قرار دادند.
هرچند تکنیک استفاده از دوربین‌های روی دست پیش از «پروژه جادوگر بلر» هم استفاده می‌شد، اما سانچز اعتقاد دارد پس از این فیلم تماشاگران سینمای روز بیشتر آن را پذیرفتند. او می‌گوید: «همه چیز از شبکه‌های خبری گرفته تا فیلم‌های مستند از دوربین روی دست استفاده می‌کنند و تصور می‌کنم تماشاگران آن را واقعی می‌دانند.»
مراحل پس از تولید «پروژه جادوگر بلر» هشت ماه طول کشید و در نهایت مایریک و سانچز از 19 ساعت فیلمی که گرفته بودند، یک فیلم 90 دقیقه‌ای درآوردند. این پروژه اولین بار در جشنواره ساندنس 1999 به نمایش درآمد. استودیو آرتیسن حقوق پخش «پروژه جادوگر بلر» را به قیمت 1/1 میلیون دلار خرید و به این طریق این فرصت فراهم شد تا سازندگان فیلم بتوانند به صورت آنلاین آن را در قالب یک رویداد واقعی تبلیغ کنند.
سانچز یک وب‌سایت راه‌اندازی و آن را در قالب راهنمای کامل اسطوره جادوگر بلر معرفی کرد که در آن زمان کار جدیدی بود. او در این باره می‌گوید: «ما یک اسطوره کامل خلق کردیم و من به آن پر و بال دادم.»
«پروژه جادوگر بلر» 30 جولای 1999 به نمایش درآورد و تقریباً 250 میلیون دلار فروخت. این موفقیت بسیار زیاد تأثیر خود را روی سانچز گذاشت و او از آن زمان تاکنون درگیر یک بازنشستگی خودخواسته بوده است. آرتیسن به امید موفقیت دوباره با عجله دنباله‌ای بر فیلم ساخت که سال 2000 به کارگردانی جو برلینگر مستندساز روانه سینماها شد، اما «کتاب سایه‌ها: جادوگر بلر2» آشکارا مورد حمله منتقدان قرار گرفت و در نهایت در پنج رشته نامزد دریافت جوایز تمشک طلایی شد. اکنون پس از 10 سال سانچز و مایریک روی دنباله‌ای دیگر کار می‌کنند. هرچند هنوز روند کار را مشخص نکرده‌اند.
بی‌بی‌سی نیوز / 11 آگوست
نظر شما