تله لابی عربی ـ صهیونیستی برای ایران

مهمترین دغدغه و نگرانی رژیم صهیونیستی به آینده روابط جمهوری اسلامی ایران با ایالات متحده آمریکا بر می گردد. شرایطی که بیش از پیش پرتنش تر شده و آنها نگران این هستند که مبادا چنین فضایی فروکش کرده و مسیر به سمت عادی شدن رود، تا در پی آن ایران به بازارهای بین المللی مورد نظر خود دسترسی پیدا کند و از همه مهمتر صادرات نفت را به صورت گسترده تری ادامه دهد. همانطور که می دانیم ایالات متحده آمریکا تحریم های گسترده ای را در بخش های مختلف اعمال کرده و با قلدری به کشورهای دیگر در خصوص تجارت با ایران هشدار می دهد؛ کشورهایی که اگرچه ملزم به تبعیت از این روند نیستند اما در پی تهدیدها و فشارهای واشنگتن نهایت تسلیم می شوند.

اما روی کار آمدن دولت جو بایدن ممکن است قسمتی محدود از تحریم های ایران لغو شود که در این صورت تا حدودی شرایط برای تهران عادی می شود که چنین مساله ای می تواند زمینه های نزدیک تر شدن روابط ایران و آمریکا را فراهم کند. از همین رو لابی عربی ـ صهیونیستی به دنبال آن است تا به هر نحوی که شده از این اتفاق جلوگیری کند. آنها در روزهای پایانی دوره دونالد ترامپ در کاخ سفید درصدد انجام اقداماتی هستند تا دست بایدن در حنا قرار گیرد تا مانع از انجام فعالیت های عادی او شوند. نتیجه چنین اقداماتی ممکن است منجر به خطر انداختن فعالیت های صلح آمیز هسته ای ایران و همچنین ایجاد یأس و ناامیدی در بین مردم ایران شود.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به همراه یکی از مقام های امنیتی خود برای دیدار با محمد بن سلمان شبانه به عربستان سعودی سفر می کند جایی که مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا نیز در آن حضور داشت. این یک دیدار نمی توانست عادی باشد و مشخص بود قرار است طرحی مورد بررسی قرار گیرد. هدف جلوگیری از عادی سازی روابط تهران و واشنگتن و افزایش میزان تنش ها بود تا در پی تحریکات ایران وادار به انجام اقدامی شده تا در نهایت به عنوان مقصر اصلی نیز معرفی شود و متعاقبا آمریکا به همراه اسرائیل و ناتو وارد این ماجرا شوند.

خوشبختانه مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی ایران نیز نسبت به چنین توطئه ای آگاه هستند و با دیدگاهی که نسبت به مسائل جاری دارند به خوبی می دانند که نباید وارد چنین بازی شوند. اقدامات انجام شده علیه ایران طی این مدت مانند ترور ناجوانمردانه شهید محسن فخری زاده و همچنین حمله به پایگاه های ایران و متحدانش در سوریه همه به منظور تحریک ایران برای پاسخ دادن محسوب می شود. از همین رو رفتار و نوع رویکرد ایران نشان می دهد که به خوبی دست آنها را خوانده است؛ البته این بدان معنا نیست که ایران حقی برای پاسخ دادن ندارد، بر همین اساس زمان و مکان مناسب در آینده تعیین خواهد کرد که برنامه ایران چه خواهد بود. باید مدنظر داشت که عکس العمل شتابزده و بازی کردن در زمین عربستان و اسرائیل به معنای باخت ایران در این بازی خواهد بود.

از سویی عدم پاسخگویی سریع ایران را نباید به حساب ترس گذاشت؛ در زمان ترور سردار شهید قاسم سلیمانی، دونالد ترامپ نسبت به این اقدام ابراز خرسندی کرد و رئیس جمهور ابرقدرت ترین کشور دنیا از اینکه دستور "ترور" را صادر کرده افتخار می کرد و نشان داد که یک تروریست به تمام معنا است. در آن سو ایران در واکنش به این اقدام تصمیم به بمباران پایگاه عین الاسد گرفت و این در حالی است که انتقام اصلی همچنان محفوظ است.نکته اصلی اینجاست که شرایط کنونی کمی متفاوت است و اینکه ایران چه زمان و با چه برنامه ای پاسخ می دهد بسیار حائز اهمیت است. البته تدابیر لازم در این خصوص اتخاذ شده تا در این مدت باقی مانده از دوران ترامپ در دامی که برای ایران پهن کرده اند نیفتیم. در این مقطع ایران می تواند با تکیه بر حقوق بین الملل شکایات خود را به سازمان های مختلف ببرد. مراجعی مانند سازمان ملل، دادگاه لاهه و غیره می توانند در این زمینه به ایران کمک کنند. با توجه به شواهد و مدارک موجود و آنچه که مقام های اسرائیلی چه در گذشته و چه اخیرا بیان کرده اند می توانیم این شکایات را به پیش ببریم و از طریق رسانه می توانیم فضای موجود را زنده نگه داریم تا در زمان مناسب اقدامات خود را به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم انجام دهیم.

در بحبوحه چنین تحولاتی شاهد بودیم که نهم آذرماه نمایندگان مجلس شواری اسلامی دو فوریت طرح اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها را با ۲۳۲ رای موافق تصویب کردند. متاسفانه روی آوردن به چنین تصمیماتی دست ایران را در عرصه سیاست خارجی خواهد بست و دست رقبای ایران را از آنچه که آنها اراده کرده اند باز می گذاریم. فکر می کنیم که این یک طرح راهبردی است اما درست بر خلاف منافع ملی کشور محسوب می شود و از همین رو نقش نهادهای ناظر بر مجلس از جمله شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصحلت نظام بیش از پیش پررنگ تر می شود؛ اگرچه این طرح به تصویب رسیده اما می تواند مسکوت باقی بماند تا منافع و مصالح کشور به خطر نیفتد و دست های سیاست خارجی و مجری آن نیز باز بماند. البته در این خصوص رهبر انقلاب اسلامی بر مسائل مهم و سیاست خارجی کشور اشراف کامل دارند و امیدواریم با توجه به میزان اهمیت موضوع این طرح ادامه پیدا نکند.

310311