در نگاه اول همه چیز خوب است اما وقتی برخی گزارش ها و تصاویری از ضرب و شتم معتادان به چشم می خورد تازه متوجه می شویم که پشت درهای بسته برخی از این مراکز ترک اعتیاد چه اتفاقات وحشتناکی رخ می دهد که کمتر کسی از آن ها خبر دارد و به نظر می رسد آنجا یک شکنجه گاه اجباری است تا مرکز درمانی ترک اعتیاد!
باید بگویم که این فجایع گوشه کوچکی از اتفاقات وقوع کمپ های غیر مجاز هستند و شنیدن و خواندن همه ماجراها بی شک تحمل زیادی می خواهد.
این اتفاق در عین ناباوری در مراکز ترک اعتیاد زیادی رخ می دهد، مراکزی که بیشتر و یا بهتر است بگویم همه آن ها هیچ مجوزی برای فعالیت خود ندارند.
برخی گزارش ها از مراکز غیر مجاز ترک اعتیاد بسیار تکان دهنده است و نیروهای اجرایی که در این کمپ ها فعالیت می کنند بدون آموزش هستند و با معتادان برخوردهای خشن و غیر انسانی دارند.
نکته قابل تامل اینجاست که برخی از خانواده ها به این علت که دوست ندارند دیگران از معتاد بودن عضو خانواده مطلع شوند، ناچارا مجبور به روی آوردن به مراکز غیر مجاز هستند.
متاسفانه برخی از شهروندان نیز به دلیل نبود آگاهی تصور می کنند شرایط این کمپ ها مناسب است و چون هزینه های آن ها نسبت به کمپ های مجاز پایین تر است؛ معتادان خود را به دست آن ها می سپارند؛ غافل از اینکه ممکن است مشکلات جدی تری برای آن ها پیش بیاید.
بسیاری از معتادان بخت برگشته در توهمات خماری هرگز تصور نمی کردند روزی برای ترک اعتیاد، زیر شکنجه های غیر انسانی قرار بگیرند.
چند روز گذشته در فضای مجازی کلیپی از شکنجه و آزار و اذیت افرادی که معتادان مراکز ترک اعتیاد بودند منتشر شد که احساسات و افکار عمومی را خدشه دار کرد و البته که پس از آن تصمیماتی گرفته شد و اداره کل بهزیستی با دستور مقام قضایی اقدام به تخلیه و پلمپ کمپ و دستگیری صاحب آن را کرد؛ اما چرا به صورت کلی و اساسی جلوی این خشونت ها گرفته نمی شود تا دیگر شاهد چنین برخورد هایی نباشیم؟
علی راستگو؛ کارشناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی با انتقاد از شکنجه معتادان در کمپ های ترک اعتیاد غیر مجاز می گوید:« در کجا نوشته شده است که باید معتاد را به زور چوب و چماق وادار به ترک اعتیاد کرد؟»
امروزه معتادان به گروهی از بیماری شناخته می شوند که بسیار مورد کم مهری و بی مهری قرار گرفته اند و حتی خدمات چندانی نیز به آن ها ارائه نمی شود اما اینکه برخی از مراکز ترک اعتیاد نیز به شکنجه گاه تبدیل شده اند قابل تحمل نیست.
سکوت معنا دار مسئولان در قبال رویش کمپ های ترک اعتیاد غیر مجاز موجب افزایش آن ها شده است که باید هر چه سریع تر به صورت جدی جلوی آن ها گرفته شود، اما آیا گوش شنوایی وجود دارد؟
مگر نه اینکه اعتیاد نوعی بیماری است و باید با معتادان مانند سایر بیمارها برخورد شود، پس چرا این چنین دیده نمی شود؟
چه عذابی بالاتر از این است که ببینیم جوانان در شرایط سخت و اسف بار در حال دست و پنجه نرم کردن با مرگ هستند؟ و البته که هیچ مسئولی برای ریشه کن کردن این وضعیت تلاش نکرد، کرد؟
به گفته عضو هیات رئیسه کمیسیون اجتماعی مجلس؛ سازمان بهزیستی مسئول نظارت بر کمپ های ترک اعتیاد است.
به نظر نمی رسد رسیدگی به این موضوع و جمع آوری مراکز غیر مجاز ترک اعتیاد کار سخت و دشواری باشد، تنها با کمی نظارت های سخت گیرانه و حتی نصب دوربین های مدار بسته در سالن های عمومی این مراکز، به راحتی می توان جلوی بسیاری از این تخلف را گرفت.
بهتر است وزارت بهداشت نیز راه و روشی در پیش گیرد و نظارت خود را بر کمپ های ترک اعتیاد افزایش دهد و اگر سازمان بهزیستی در این رابطه ضعفی دارد آن را تقویت کند، با تعامل بین نهاد های مربوطه می توان هرگونه مشکلی در خصوص جمع آوری مراکز غیر مجاز ترک اعتیاد را حل کرد.
از مسئولان مربوطه می خواهیم که یک بار برای همیشه با این مراکز برخورد و اقدام به جمع آوری آن ها کنند تا معتادان نیز با خیال راحت به مراکز ترک اعتیاد مراجعه کنند و خانواده ها نیز خیالشان از آرامش و امنیت بیماران خود راحت باشد؛ باید خواهش کنیم که یک بار برای همیشه تمامش کنید.
1717
نظر شما