هیچ‌کس در آن لحظه که همه هستی می‌شکست و همه ذرات می‌گریستند و پشت آسمان خمیده‌تر می‌شد، عجز و ضعف در سیمای زینب ندید. آنگاه نیز که در حریق حرم، کودکان سرگشته را به آرامش آغوش می‌کشید تردید و تشویق ـ حتی دمی ـ به حرم امن قلبش راه نیافت.
با چهره غبارآلود، پس از سه روز عطش و گرسنگی،از دشت لاله رنگ آتش‌خیز گذشت، اما در هنگامه عبور از انبوه لاله‌های پرپر، هیچ‌کس باغبان بزرگ دشت را به گل چیدن ندید و گرچه انبوه گلبرگ‌های پرپری که زیر سُم پاییز له می‌شدند، جانش را شعله‌ور می‌کرد، کسی گلبرگ روحش را پریشان و بازیچه طوفان ندید. از کربلا تا کوفه، آسمان دمی بی‌چرخش تازیانه و غوغای تمسخر فاتحان زبون کربلا نبود و زینب که بازوان تازیانه خورده مادر را تجربه می‌کرد با طمأنینه‌ای شگفت، همه راه را تا پایان، چشم بر چشم برادر پیمود و بی‌دمی شکست،دم به دم ستم را بیشتر می‌شکست و لحظه‌های رسوایی را پیش‌تر می‌برد.
آنگاه نیز که به شهر تمسخر و تحقیر و دشنام گام نهاد و دوازده هزار نوازنده جشن پیروزی برپا ساخته و هزاران زن بر پشت‌بام‌ها هلهله‌گر بودند و پایکوبی و قاه‌قاه مستان با آه‌آه کودکان درهم می‌آمیخت، شکیبایی و وقار لحظه‌ای از کاروان قلب زینب فاصله نمی‌گرفت. زینب، آبروی صبوری است و «آیت» بزرگ ایستادن و کدام مفسر و تفسیر به ژرفای بطن در بطن این آیت سترگ راه خواهد یافت. اگر او نبود چه کسی انگاره ناتوان بودن زن را از ذهن‌ها می‌شست؟! چه کسی توانایی و عظمت زن را چونان خورشید بر پلک‌هایی که به کج‌بینی و کم‌بینی و «بدبینی» عادت کرده‌اند می‌تاباند؟! اگر زینب نبود تا هزاره‌های دیگر کژاندیشان هزار بهانه و توجیه در شکستن و تحقیر «زن» می‌یافتند و زن هنوز درازمویی کوتاه عقل و ضعیفه‌ای مستحق «زدن» بود و لابد به همین دلیل «زن»ش نامیده‌اند!
حدیث دردهای زینب را هیچ قلبی بر نمی‌تابد. هیچ‌کس نیست که بی‌قراری اشک را در مرور غم‌های زینب پشت پلک‌هایش تجربه نکند. هیچ عاطفه‌ای نیست که شنیدن آنچه بر زینب رفت طوفانی‌اش نکند.... ( بخش هایی از کتاب دکتر محمدرضا سنگری درباره حضرت زینب س )
در روز وفات حضرت بانوی کربلا، گزیده ای از مطالب خبرآنلاین درباره شخصیت حضرت زینب(س) به روایت چند چهره حوزه و دانشگاه را در ادامه می خوانید:
آیا امروز ما وظیفه ای در برابر رسالت زینبی داریم؟ | زینب(س) به روایت امام موسی صدر، سیدرضا صدر و شهید محمدباقر صدر
رسالت حسین(ع) چگونه ادا می شود؟ با عزت و کرامت. زینب(س) مسئولیت خود را ادا کرد و به جهانیان رساند. او رسالت حسین را تمام کرد... تحلیل رسالت بانوی کربلا و عمل ایشان را از نگاه سه عالم خاندان صدر، امام موسی و سید رضا صدر و شهید محمد باقر صدر اینجا بخوانید.
چرا به حضرت زینب(س) لقب عقیله داده اند؟ | زینب(س) به روایت آیت الله جوادی آملی
سرّ شهرت حضرت زینب(س) به عقیله بنی هاشم در گفتاری از آیت الله جوادی آملی به مناسبت سالروز وفات ایشان اینجا بخوانید.
اثبات توانایی زن و رد اندیشه بی‌بنیاد ضعیف‌انگاری| زینب(س) به روایت دکتر محمدرضا سنگری
«آن روز که درسایه سار دیوار بلند شکیبائیت، درد تکیه زد و غم صبورترین شانه و مطمئن‌ترین قلب را در ازدحام خون و عطش و تازیانه یافت، ما به توانایی «زن» ایمان آوردیم و اندیشه بی‌بنیاد «ضعیف‌انگاری» زن را بر سر همه کج‌اندیشان آوار دیدیم.»
متن کامل یادداشت دکتر محمدرضا سنگری درباره شخصیت حضرت زینب (س) را اینجا بخوانید.
نام این زن در تاریخ انسانیت| زینب(س) به روایت عایشه عبدالرحمن بنت الشاطی
بنت الشاطی با نوشتن کتاب ماندگار «السیدة زینب عقیلة بنی هاشم» بین شیعیان، معروف و مشهور شد. او در مقدمه این کتاب نامه ای نوشته و آن را به پدرش «شیخ محمدعلی عبدالرحمن» تقدیم کرده است. اینجا بخوانید.
بانویی که مردانگی در رکاب او جوانمردی آموخت | زینب(س) به روایت دکتر علی شریعتی
ای زینب، ای زبان علی در کام! با ملت خویش حرف بزن! ای زن! ای که مردانگی، در رکاب تو، جوانمردی آموخت. زنان ملت ما اینان که نام تو، آتش و درد بر جانشان می‌افکند بتو محتاج‌اند... دل گویه های دکتر علی شریعتی با حضرت زینب را اینجا بخوانید.
حسین(ع) در آینه تانیث | زینب(س) به روایت سید مهدی شجاعی
گلچینی از کتاب «آفتاب در حجاب» نوشته سید مهدی شجاعی درباره حضرت زینب(س) را اینجا بخوانید.
/6262
نظر شما