* در 3 تیر 84، وقتی آقای احمدی نژاد انتخابات را برد، تحلیل توام با شادمانی بسیاری از دوستداران انقلاب این بود که آنکه برنده انتخابات شده نه یک فرد، بلکه مجموعه اصول و ارزش هایی است که در 16 سال ما قبل آن عمدا یا سهوا مغفول و مهجور مانده بود و اکنون که مجالی برای عرضه خویش یافته به سادگی رای و بلکه جان مردم را صید کرده است
*در انتخابات خرداد 88 باز هم اصولگرایان در حمایت از آقای احمدی نژاد یکپارچه شدند از آن رو که همچنان در «اصولگرایی» این دولت -به رغم همه اشکال ها که درمواردی حادتر هم شده بود- تردیدی نبود.
* یک نکته بسیار جالب توجه در این میان آن است که برخی از نزدیکان رییس جمهور همان ایام پیش بینی و شاید بهتر باشد بگوییم پیشگویی کرده بودند که اصولگرایان بویژه کیهان در سال 88 نه فقط از احمدی نژاد حمایت نمی کنند بلکه از کاندیدای مقابل او حمایت خواهند کرد! ناگفته پیداست این پیشگویی که همچون بسیاری موارد مشابه دیگر برگرفته از اتصالات خاص جلوه داده می شد، صد درصد غلط از آب درآمد اما آقای احمدی نژاد هیچ گاه از دوستانش نپرسید که چرا کانال های مورد وثوق آنها «پیغام» غلط می دهند؟!
*پس از انتخابات ریاست جمهوری سال88 فتنه بزرگ واقع شد که مشابه آن در سال های پس از انقلاب مشاهده نشده بود. فتنه ای که برای نخستین بار صف ظاهرفریبان و دشمنان دوست نما را از صف انقلابیون واقعی جدا کرد و مجال تداوم رفتار منافقانه را از برخی افراد که خود را در طایفه خواص نظام جا داده بودند گرفت. فتنه 88 چگونه خنثی شد؟ آن مردان غیرتمندی که ماه ها روز از شب نشناختند و همه هستی و زندگی خود را صرف دفع فتنه کردند از کجا نیرو و انرژی می گرفتند؟ همان ایام بودند کسانی که گوشه و کنار می گفتند دولت دهم ارزش این همه هزینه کردن را ندارد و افرادی داخل دولت حتی از بالاگرفتن آتش فتنه خوشحال هم می شوند چرا که می تواند برای آنها و انحرافاتشان حاشیه امن ایجاد کند. اما این دیدگاه هرگز بدل به نظر غالب در میان دوستداران انقلاب که دوستداران دولت هم بودند ، نشد. علت هم این بود که اولا همگان به وضوح می دیدند که مشکل و مسئله اهل فتنه اساسا دولت نیست و انتخابات هم فقط بهانه ای شده برای اجرا کردن نقشه از پیش آماده که هدفی جز برانداختن اساس خیمه انقلاب و گلاویز شدن با ولی این امت ندارد. ثانیا باز هم حجتی در میان نبود که ثابت کند این دولت از دایره اصولگرایی و از مدار پای بندی به ارزش ها خارج شده باشد.
*همه نگرانی که مردم مومن و انقلابی ایران در روزهای اخیر داشته اند این بوده که احساس می کرده اند دستی درون دولت در حال «جابجایی ارزش ها»ست و بنا دارد اصولی را که همه امید و اعتماد مردم به دولت به سبب نگهبانی از آن اصول است با ارزش هایی جعلی و من درآوردی جایگزین کند. مردم می دیدند که گویا کسانی از آنها که خود را «نزدیکان رییس جمهور» معرفی می کنند در ناآرام کردن فضا، اختلاف افکنی، تولید و مصرف مکرر ادبیات لیبرالیستی وناسیونالیستی، درگیر شدن با ارزش ها و نمادهای اسلامی، روی خوش نشان دادن به بیگانگان و مفسدان و خلاصه در یک کلام «فاصله گذاری با ارزش های انقلاب اسلامی» عمد دارند و آقای رییس جمهور هم نه فقط با آنها برخورد نمی کند بلکه بر پیوند خود با آنها اصرار می ورزد و حتی رییس دستگاه امنیتی کشور را به سبب حساس بودن نسبت به این جریان برکنار می کند. مردم و نظام جمهوری اسلامی براساس بستر تاریخی که از آن بحث کردیم، به عهدی که با دولت منتخب خویش بسته اند پای بند هستند مادام که «اصول اسلامی و انقلابی» قاعده حاکم بر صحنه باشد. از این سو،که سمت مردم و انقلابیون است هیچ سستی در پای بندی به آن عهد مشاهده نخواهد شد و همه تلاش این است که فضا تا زمان حل کامل مسئله آرام نگه داشته شود. پرسش فقط این است که آیا از سمت دولت هم چنین اراده ای وجود دارد یا اینکه کسانی درون دولت تصمیم گرفته اند پیش بینی های دشمن را درست از آب دربیاورند؟ آقای احمدی نژاد باید با تبعیت از رهبری آب سرد بر آرزوهای داغ منحرفین بریزد.
/29217
نظر شما