به گزارش خبرآنلاین، حمید ابوطالبی در توئیت های نوشت: قبلا نوشته بودم بازگشت به برجام بدون مذاکره واقعی با آمریکا، خطایی اساسی و استراتژیک است؛ اکنون اضافه می کنم توافق بر یا ضمیمه کردن هر متنی هم، به هردلیلی و شکلی ولو Procedural به برجام ـ حتی اگریک Non-Paper باشد ـ ، نه تنها ورود و یا خروج آمریکا و یا دیگران را وجاهت می‌بخشد.
وی افزود: بدون تصویب در UN-Sec وثاقت حقوقیِ حداقلیِ برجام رامخدوش می سازد، بلکه برجام ودیگر ضمائم ۲۲۳۱ را نیز برای همیشه قابل مذاکره و تبصره زدن می نماید. چرا که رویه ای برای چالش های دیگر ـ البته بی ارتباط با برجام ولی در خلال دیگر ضمائم ۲۲۳۱- ایجاد کرده و بحث بر سرآنها را هم موجه می سازد.
ابوطالبی ادامه داد: تاکید برضرورت مذاکره مستقیم و دوجانبه با آمریکا برای بازگشت به تعهداتش در برجام، امتناع از رویه‌سازی چالش آفرین و غیرحقوقی است. شرایط حقوقی برجام، دیگر هیچگاه به قبل از امضای آن باز نمی‌گردد؛ حتی از طریق تفاهم در۴+۱. پس باید مشکلات را صرفا با آمریکا حل و بر ادامه کار توافق نمود.
وی تصریح کرد: ضرورتِ مذاکره التهاباتِ انتخاباتِ آمریکا در حال کاهش است، امّا انتظار برای تحوّل در تعاملات ایران وآمریکا و بازگشتِ همه به برجام روز به روز افزایش می‌یابد؛ آیا بازگشتِ بدون مذاکره، و یا بی برنامه‌ی طرفین، خطایی استراتژیک نیست.
وی خاطرنشان کرد: ابتدا باید مشخص شود بازگشت آمریکا به برجام وفق کدام محملِ حقوقی ـ برجامی خواهد بود؟ چراکه بازگشت یکباره وغیرحقوقی، هم تایید کننده‌ی ضمنی خروج یک‌جانبه‌ی آمریکااست و هم هرگونه ادّعا وانتظار ایران و ایجاد زمینه برای استحکام تعاملات و... را انفعالی و بی اعتبار خواهد کرد.
ابوطالبی ادامه داد: آیا بازگشت طرفین به برجام، با توجه به اسنپ بک و ساختار انتقال تحریم های دوجانبه وبین‌المللی کردن آن، و ناتوانی آمریکا درلغو تمامی تحریم‌ها و صرفا تعلیق برخی از آنها، به نفع ایران است، یابه نفع آمریکا؟ آیا فشاری است بر ایران، یا بر آمریکا؟ آیا ابهام دروضعیت ایران است یا آمریکا
مشاور سابق رئیس جمهوری گفت: بایدن به احتمال قوی نخواهد پذیرفت بدون مذاکره به برجام بازگردد؛ و اعلام کرده است که خواهان مذاکره ای همه جانبه با ایران برای بازگشت و رفع تحریم ها است. ایران چه استراتژی روشنی در این برهه برای بازگشتِ طرفین دارد؟ و چه اهدافی را برای تامین منافع ملّی دنبال خواهد کرد.
ابوطالبی اضافه کرد: ترامپ منطقه را هم به برجام گره زده است، لذا معضلات ایران و آمریکا دیگر منحصر به مسائل هسته‌ای نبوده و تمام مشکلات فیمابین را دربر می‌گیرد؛ ازاین رو،رفع تمامی تحریم‌ها و بازگشت مطمئنِ طرفین نیازمند اجماعی ملّی برای حضور در میز مذاکره خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه صحنه‌ی سیاست در آمریکا تغییر نموده، و در داخل و خارج ایران نیز این صحنه در حال تغییر است گفت: این امر نیز نیازمند رویکردی ملّی برای مواجهه‌ای قدرتمند با مشکلات و استفاده‌ی درست از زمان می‌باشد. از دست دادن زمان، خسرانی جبران ناپذیر است.
ابوطالبی با تاکید بر اینکه مبنای هرمذاکره در سیاست خارجی، نه قابل اطمینان بودنِ طرفین است و نه قابل اعتماد بودن و نه دست برداشتن از خلق و خو گفت: چنین امکانی در هیچ کجای دنیای روابط بین‌الملل وجود ندارد. هدفِ مذاکره در روابط خارجی، صرفا تامین منافع ملی است؛ نه ایجاد تغییر در مسئولین کشورها.
وی تصریح کرد: چنانچه مشکلات ایران و آمریکا یکجا حلّ و فصل نگردد، اجتماعیات و سیاست و اقتصاد ایران همواره دستخوش تغییرات سیاسی در آمریکا، تحولات مخرّب منطقه‌ای، و تابعی از تصمیمات دیگران و هزینه های ناشی از آن خواهد بود. منطقِ علوم اجتماعی، غیر از این حکم نمی کند.
وی در پایان گفت: لذا، هرگونه ردّ یا تعلیقِ مذاکرات، حلِّ ناقص و بدون راهبرد، شروط مبهم پیش از مذاکرات، و بازگشتِ آمریکا و ایران بدون مذاکره‌ی واقعی به برجام، خطاهایی اساسی و استراتژیک اند؛ که نتیجه‌ای را جز خدشه‌دار نمودن منافع ملّی ایران رقم نمی‌زنند.
311311
نظر شما