ابوالفضل کریمی: بررسی‌های اخیر دانشمندان نشان داده است ذهن نوزادان از آن‌چه که قبلاً تصور می‌شد بسیار پیچیده‌تر است و در حقیقت نوزادان بسیار از بزرگسالان باهوش‌تر هستند.در طول 30 سال گذشته اطلاعات دانشمندان در مورد نوزادان از مجموع اطلاعات آنها در طول 2500 سال گذشته بیش‌تر شده است.
30 سال پیش بسیاری از روان‌شناسان تصور می‌کردند نوزادان و کودکان در حقیقت انسان‌های ناکامل هستند و نمی‌توانند به طور منطقی فکر کنند.
دانشمندان معتقدند در صورتی که با دقت در مورد نوزادان و قابلیت‌های بی‌نظیر مغز آنها تحقیق شود ما متوجه قدرت شگفت‌انگیز، خیره‌کننده و عمیق آنها خواهیم شد. بررسی‌ها نشان می‌دهد نوزادان در بسیاری از مواقع از بزرگسالان باهوش‌تر هستند و قابلیت‌های یادگیری آنها بسیار پیچیده‌تر و قدرتمندتر از افراد بالغ است.
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا تحقیقی را روی گروهی از نوزادان یک ساله به انجام رساندند تا به توانایی‌های مغز آنها پی ببرند. برای مثال دانشمندان طی بررسی‌های خودشان به این نوزادان جعبه‌ای حاوی توپ‌های سفید و قرمز نشان دادند به طوری که 80 درصد این توپ‌ها سفید و 20 درصد باقی‌مانده قرمز بودند. دانشمندان متوجه شدند زمانی که از این جعبه بعد از چهار مرحله پی‌در پی توپ قرمز خارج شود این نوزادان متوجه غیرعادی بودن موضوع می‌شوند زیرا قاعدتاً احتمال خارج شدن توپ سفید از این جعبه باید بسیار بیش‌تر از توپ قرمز باشد. همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد نوزادان همواره به دنبال رابطه علت و معلول هستند. زمانی که دانشمندان به این نوزادان اسباب‌بازی‌های خاصی را دادند متوجه شدند این نوزادان به دنبال کشف چگونگی روابط بین اجزای این اسباب‌بازی‌ها هستند. این دانشمندان به این کودکان اسباب‌بازی‌هایی را دادند که چندان مانند دیگر اسباب‌بازی‌ها عمل نمی‌کردند و متوجه شدند نوزادان زمان بیش‌تری را صرف بازی کردن با این اسباب‌بازی‌ها می‌کنند تا به رموز نهفته در آن پی ببرند. بررسی‌های دیگر دانشمندان نشان داد با این که این نوزادان و کودکان هنوز چیز خاصی از ریاضیات نمی‌دانند و حتی قادر به جمع کردن دو عدد بسیار ساده نیستند قابلیت‌های شگفت‌انگیزی در روابط آماری، منطق و کشف روابط دارند.
بررسی‌های دیگر دانشمندان نشان داد نوزادان دارای قدرت تخیل فوق‌العاده قدرتمندی هستند. قبلاً تصور می‌شد نوزادان و کودکان نمی‌توانند بین تخیل خود و دنیای واقعی تمایز قائل شوند اما بررسی‌های جدید دانشمندان نشان می‌دهد نوزادان به خوبی می‌توانند تفاوت بین این دو را مشخص کنند اما به نظر آنها دنیای مجازی بسیار از دنیای حقیقی جذاب‌تر است.
تحقیقات نشان می‌دهد قدرت یادگیری کودکان و تخیل آنها بسیار به هم مرتبط است. برای مثال بسیاری از کودکان دارای دوستان تخیلی هستند که با آنها حرف می‌زنند، با آنها قدم می‌زنند و ساعت‌ها با آنها بازی می‌کنند با وجود آن‌که این کودکان به خوبی می‌دانند این دوستان تخیلی هیچ‌گاه وجود خارجی ندارند.
این دوستان فرضی به کودکان این امکان را می‌دهند تا افراد پیرامون خود را بهتر بشناسند و قدرت یادگیری خود را افزایش دهند.
در حقیقت وجود دوستان فرضی نه تنها نشانه ناراحتی‌های روحی و ذهنی در کودکان نیست بلکه این موضوع نشان از هوش و خلاقیت نوزادان دارد.
برای مثال ممکن است یک کودک که در شهر شلوغ و مدرنی زندگی می‌کند دارای دوستی باشد که زمان کافی برای بازی کردن با او ندارد. این کودک ممکن است مرتباً برای منشی تلفنی دوست فرضی‌اش پیام بگذارد و از او درخواست ملاقات کند که همه این موارد نشان می‌دهد کودکان سعی می‌کنند با استفاده از این دوستان فرضی محیط زندگی پیرامون خود را که در این مثال یک شهر صنعتی است، بشناسند.
تحقیقات نشان می‌دهد مغز نوزادان و کودکان بسیار انعطاف‌پذیر است و تعداد ارتباطات عصبی در آن بسیار بسیار بیش‌تر از بزرگسالان است. تحقیقات نشان می‌دهد به مرور زمان این مسیر‌های ارتباطی کوتاه‌تر می‌شوند و از تعداد آنها کاسته می‌شود.
نتایج شگفت‌انگیز این تحقیقات بسیاری از مادران را به این موضوع ترغیب کرده است تا با استفاده از برنامه‌ها و طرح‌هایی نوزادان خود را باهوش‌تر و نابغه‌تر بار بیاورند. رشد تعداد کتاب‌هایی که برای پرورش نوزادان و کودکان به بازار عرضه می‌شود و در بسیاری از موارد کارایی و درستی شیوه‌های ارائه شده در آنها جای شک دارد نشان از همین علاقه روز افزون مادران به پرورش نوزادان باهوش‌تر دارد. اما حقیقت این است که ما نیازی نداریم نوزادان و کودکان خود را باهوش‌تر بار بیاوریم زیرا آنها از بدو تولد دارای هوش و استعداد بی‌نظیری هستند.
تنها کاری که ما باید برای نوزادان خود کنیم این است که محیط خلاقانه‌ای را برای آنها فراهم کنیم. این محیط می‌تواند دارای اشیای بسیار ساده‌ای مانند جعبه‌های رنگی، توپ‌ها و اسباب‌بازی‌های ساده باشد. تحقیقات نشان می‌دهد نوزادان بیش از هر چیزی از انسان‌ها و خصوصاً از پدر و مادر خود می‌آموزند.
نظر شما