به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از واحد ارتباطات و اطلاع رسانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، نسخه تصویری مسترکلاس پاتریشیا گازمن با عنوان «مستندسازی» امروز چهارشنبه 16 تیرماه منتشر شد.
پاتریشیا گازمن در این مستر کلاس که در چهاردهمین جشنواره «سینماحقیقت» به صورت آنلاین برگزار شد با اشاره به اهمیت روایت و ادبیات در ساخت فیلم مستند تاکید کرد: فیلمساز مولف روی موضوع تمرکز کرده و منتظر زمان مناسب برای ساخت می‌ماند. فیلم‌های من مستندهای عمیقی است که به شخصیت‌هایی که در مناطق مختلف زندگی می‌کند می‌پردازد. در یکی از مستندهایم به جغرافیای شیلی و محل دفن ده‌ها شخصیت سیاسی که توسط پینوشه کشته شده بودند پرداختم.
وی افزود: فکر می‌کنم درک فیلم‌هایم برای مخاطب آسان است. چراکه خط داستانی برایم مهم بوده و این تقسیم بندی که فیلم‌هایم، فیلم_مقاله است را نمی‌پذیرم. بین ساخت فیلم‌هایم همیشه چند سال فاصله وجود دارد. حس می‌کنم برای فیلمساز مولف مهم است که روی موضوعی متمرکز شود و این مسئله به زمان نیاز دارد.
این مستندساز در ادامه بیان کرد: ادبیات شخصی شما به عنوان یک فیلمساز مهم است، پس هر ایده‌ای که در ذهن دارید روی کاغذ بنویسید، درباره آن با دوستانتان صحبت کنید و به آن عمق دهید. بعد می‌توانید آن را بسازید. سینمای مولف سینمایی است که توسط یک فرد ساخته می‌شود و تفاوت آن با مستندهای سفارشی تلویزیون این است که جنبه‌های عمیق شخصیتی افراد را نشان می‌دهد. این سینما در پرداخت باید بسیار عمیق باشد.
گازمن ادامه داد: چیزی را بنویسید که دوست دارید و حس کردید. قرار نیست شاهکار ادبی خلق کنید. همیشه با صدای بلند می‌گویم کسی هستم که روایت می‌کنم و این چیزی است که به اثر هویت می‌دهد. دوست دارم درباره کارهایم فیلمنامه داشته باشم. بنابراین اول یک داستان می‌نویسم و سپس به تشریح موضوع آن می‌پردازم. البته در طول ساخت فیلم ممکن است در ادبیات و مفهوم آن تغییر به وجود بیاید.
پاتریشیا گازمن فیلمنامه‌نویس، بازیگر، کارگردان فیلم و نقاش اهل شیلی است. او از دهه 1960 مستندسازی جدی را آغاز کرد و با «سالوادور آلنده» به شهرت رسید. در سال 2010 مستند تحسین شده «دلتنگی برای نور» را ساخت. فیلم «دکمه صدفی» او برای بخش رقابتی اصلی شصت و پنجمین جشنواره برلین انتخاب و در نهایت موفق به کسب جایزه خرس نقره‌ای برای بهترین فیلمنامه این دوره از جشنواره شد.
۵۸۵۸
نظر شما