امام خمینی (س) در بیستم شهریور سال ۵۱، در نامه ای به حجت الاسلام والمسلمین سید احمد آقا خمینی، با گذاشتن نام یاسر بر فرزندشان مخالفت کردند. متن نامه امام به شرح زیر است:
"بسمه تعالی
2 تقویمی شعبان 92
احمد عزیزم
مرقوم شما با امانتی[1]واصل شد. ان شاءاللّه تعالی موفق و مؤید باشید و اشتغال به تحصیل و تهذیب نفس مستدام باشد. اینجانب بحمداللّه سلامت هستم. چند روز قبل جواب مرقوم حضرت آقای عمّ محترم[2] را داده ام؛ امید است واصل شده باشد.
شنیدم اسم بچه[3]را «یاسر» گذاشته اید؛ انتخاب خوبی نبوده و موجب حرفهایی هم می شود. یکی از حقوقی که فرزند به پدر دارد این است که اسم خوب برای او بگذارد؛ اسم غیر متعارفی که هرکس بشنود چیزی بگوید یا گفته شود تحت تأثیر چه و چه واقع شده است، خلاف عقل است؛ مع‌ذلک خود دانید. آقای اخوی[4] و بستگانش سلامتند.ایشان شب ها پیش من هستند؛ یعنی تا بعد از شام. هوای اینجا از شدت افتاده است و شب ها خوب است.
والسلام علیکم. پدرت
حضور مبارک حضرت آقا[5] سلام برسانید. مخدرۀ محترمه را سلام می رساند.
1. آقای سید احمد خمینی دربارۀ پاورقی های این نامه چنین نوشته است:1 - امانتی اکثراً اعلامیه ها و کارهای مبارزاتی انجام شده بود که جاسازی می کردم و برای امام می فرستادم.
2 ـ حضرت آیت اللّه پسندیده.
3 ـ امام فکر می کردند که من نام یاسر را به خاطر یاسر عرفات گذاشته ام! در صورتی که آن موقع اسم یاسر پدر عمار و میثم و از این قبیل اسم های انقلابیون صدر اسلام مرسوم بود و در ایران می گذاشتند. با این وضع اسم پسرم را حسن گذاشتم که فعلاً در قم مشغول تحصیل علوم اسلامی است.
4 ـ اخوی، مرحوم داداش آقای سید مصطفی خمینی.
5 ـ آیت اللّه پسندیده.
23215
نظر شما