به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یک سال پس از درگذشت یکی از مهم‌ترین چهره‌های موسیقی ایرانی؛ محمدرضا شجریان، از شما خواسته بودیم نظر خود را درباره او با ما در میان بگذارید. نظراتی که شما در قالب ۹۷ کامنت منتشرشده و ۱۴ کامنت غیرقابل انتشار با ما در میان گذاشتید. برخی از شما با نوشتن اشعاری از صفای اصفهانی، حافظ، سعدی و هوشنگ ابتهاج از خسروی آواز ایران یاد کردید و برخی دیگرتان بر نقش تاثیرگذار محمدرضا شجریان در تحول موسیقی ایرانی در کنار شناخت او از ادبیات فارسی تاکید کردید و تعدادی دیگرتان از بایدها و نبایدهای ورود هنرمندان به عرصه سیاست گفتید.
یادی از شجریان با اشعاری از حافظ، سعدی و هوشنگ ابتهاج
از جمله نظرات منتشرشده می‌توان به اشعاری اشاره کرد که دوستداران و علاقه‌مندانِ محمدرضا شجریان با نوشتنِ آن‌ها یادِ خسرو آواز ایران را زنده کردند.
کاربری به نام «هفدهم مهر» بخشی از شعر «دل بُردی» سروده صفای اصفهانی را در کامنت این نظرعکس نوشت: «عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن ناتوان شد/ رفتی چو تیر و کمان شد، از بار غم پیکر من/ می‌سوزم از اشتیاقت، در آتشم از فراقت/ کانون من، سینه من، سودای من، آذر من»
کاربری بی‌نام نیز در پاسخ به انتقادات برخی دیگر از کاربران، بیتی از حافظ نوشت: « حسد چه می‌بری ای سست‌نظم بر حافظ/ قبول خاطر و لطف سخن خدادادست»
کاربر بی‌نام دیگری هم بیتی از سعدی نوشت: «عشق در دل ماند و یار از دست رفت/ دوستان دستی که کار از دست رفت»
«صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را/ تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید» از سعدی را هم کاربر بی‌نام دیگری نوشته بود.
«رفتی ای جان و ندانیم که جای تو کجاست» از هوشنگ ابتهاج را هم یک کاربر بی‌نامِ دیگر نوشت.
خواننده‌ای که بر گردن ادبیات حق داشت
بخش دیگری از کاربران خبرآنلاین، بر نقش تاثیرگذار محمدرضا شجریان در تحول موسیقی ایرانی در کنار شناخت او از ادبیات فارسی تاکید کردند.
«محبی» نام کاربری بود که در این مورد چنین نوشت: «ایشان علاوه بر موسیقی حق بزرگی بر گردن ادبیات ما هم دارند. شما هیچ شخصیت ادبی را نمی‌توانید پیدا کنید که به اندازه استاد شجریان توانسته باشند شعر و ادبیات غنی ایران را به مردم معرفی کنند.»
کاربری بی‌نام هم نوشت: «روانشاد مرحوم فریدون پوررضا، استاد آواز گیلانی سال‌ها پیش به بنده گفتند استاد شجریان جمع آواز، موسیقی و حافظ در یک زمان هستند و کسی به پای ایشان نمی‌رسد.»
«به قول ابتهاج اگر حافظ می‌توانست از قبر بیرون بیاید با صدای شجریان، او را غرق در بوسه میکرد. شجریان و تسلطش بر شعر و موسیقی، بالا و پایین‌هایی که روی شعر می‌گذاشت فوق‌العاده بود. از زمستانش که سرما و یخ‌زدن را در آن حس می‌کنی، تا گنبد مینا که بلندشدن را در شعر و موسیقی‌اش می‌بینی، تا شب، سکوت، کویر که ستاره‌ها و سکوت کویر را می‌بینی وقتی آلبوم را می‌شنوی.» این نظر یک کاربر بی‌نام دیگر بود.
«شایسته» هم در بخشی از نظر بلندش چنین نوشت: «در حالت اجرای شعر و زندگی بخشیدن به اشعار، شجریان به نوعی یک اپرای خیالی اجرا میکرد و این برای شجریان اثر انگشتی است که دیگران نمی‌توانند تکرارش کنند.»
کاربری بی‌نام هم نوشت: «صدایی پرطنین که دائم گلچهره را در گوشم می‌خواند و یاد ایامی که در هوای او هم‌نفس بودم. لحظه‌لحظه زندگی‌ام صدای ملکوتی او در جانم زمزمه میکند.»
موافقان و مخالفان ورود به سیاست
«هنرمند نباید موضع‌گیری سیاسی داشته باشد»، «هنرمند نیز چون هر انسان دیگری از حق آزادی بیان برخوردار است و بی‌شک می تواند در مورد هر مسئله‌ای موضع‌گیری کند»؛ بخشی از نظرات کاربران خبرآنلاین در قالب کامنت‌های موافق و مخالف نیز در این مورد بود.
از جمله کاربری به نام «وحید» که چنین نوشت: «ای کاش فقط در عرصه موسیقی که استادش بود می‌ماند و هیچ‌وقت در عرصه سیاست که هیچ از آن نمی‌دانست وارد نمی‌شد.»
«صابری ج» در جواب «وحید» نوشت: «ایشان مثل هر شهروندی حق نظردادن سیاسی داشتند. اتفاقا کمترین نظر سیاسی‌شان را به زبان آوردند.»
کاربری بی‌نام نیز در جواب «وحید» نوشت: «اتفاقا دلیل این که خیلی از سیاسیون چشم دیدنش را نداشتند این بود که هیچ‌وقت حاضر نشد مجیزگوی سیاسیون شود و در محفل ریاکارانه آن‌ها حضور داشته باشد و مدح‌شان را بگوید. چون سمت مردم ایستاد عزیز دل میلیون‌ها نفر از مردم ایران و دنیا است و حرص حقیران عالم سیاست و قدرت را درآورده است.»
«آزادی بیان کمترین حق هر انسانی است.» نیز نظر «مصطفی» بود.
این مطالب را هم بخوانید:
◾️ محمدرضا شجریان، از هنر تا سیاست/ یک‌سال پس از درگذشت او
◾️ محمدرضا شجریان، چگونه استاد آواز ایران شد؟
◾️ عبدالحسین مختاباد: صدای شجریان مانند یک سازِ خوب است اما...
◾️ هنرمندی که حوزه موسیقی آوازی را متحول کرد
◾️ شجریان استاد موسیقی ایران است
۵۸۲۵۹
نظر شما