قرنطینه برای این است که کرونا درحد نیشگون اثر کند ومنتشر نشود و کارش به برداشت انسانها و فوت فوج انسان ها منجر نشود. در این شرایط قرنطینه باید در اولین مرحله مشاهده و با شدت و جدی انجام شود یعنی شهر قرمز با شدید ترین مراقبت محصور شود و رفت و آمد ها به سایر شهرها ممنوع شود.
این که پس از انتشار بیماری شما حرکت از یک شهر نارنجی به شهر نارنجی دیگر را مستلزم مجوز و جریمه بدانید به یک شوخی شبیه است. چون دو شهر مشابه هستند. این که رفت و آمد شبانه از ساعت ۲۲ منع شود یک طنز است چون مردمی که اهل رفت و آمد باشند عصر و مغرب وروز جمعه و....کارشان را انجام می دهند.
این که رفت و آمد بین شهری با خودروی سواری (اعضای خانواده هر روز با هم هستند) ممنوع است ولی سفر با وسائل نقلیه عمومی بین شهر ها آزاد است و مسافرین در معرض همراهی با انواع افراد غریبه و امکان انتقال انواع ویروس ها در اتوبوس و قطار و هواپیما و خودروی سواری مسافری قرار میگیرند قابل قبول نیست.
این که سفر به عراق و حضور درآئین های مذهبی و اخیرا نماز جمعه آزاد است ولی رفتن مردمی که درشمال صاحب مکان شخصی هستند به خانه دومشان مستلزم مجوز و احیانا جریمه و گاهی مواجهه راه بندان های مشکوک است قابل توجیه نیست. گاهی مردم کوچه و بازار می گویند این ها بهانه ای برای جریمه و پوشش کسری خزانه دولت است والبته دور از ذهن هم نیست.
به شکر خدا اخیرا گرفتن مجوز تردد بعضی از شهر ها اینترنتی شده است و ایجاد مشکل از سوی بعضی از فرمانداری ها مرتفع شده. قبل از اینترنتی شدن مجوزها فردی که عضو هیئت مدیره شرکتی بود برای رفتن به ماموریت تقاضای مجوز کرده بود.فرمانداری علاوه بر درخواست مدارک مختلف گفته بودند که الزاما باید عضو هیئت مدیره شخصا مراجعه ودرصف بایستد و خودرو هم که به اسم همسرش بود غیرقابل قبول است و الزاما خودرو باید به نام خودش باشد.
این مقررات باعث هزینه های غیررسمی یا جریمه رسمی یا معطل ماندن کارها می شود. به نظر می رسد دولت لازم است سریعا شجاعانه روش های موجود را منتفی و رویه های منطقی را جایگزین کند. انشا الله ممر های درآمدی منطقی تری برای خزانه پیدا خواهدشد.
نظر شما