ابراهیم رئیسی، کاندیدای مورد تایید اکثریت اصولگرایان بود، او که در زمان کاندیدا شدن رئیس قوه قضاییه بود به واسطه عملکردش در این قوه توانست در دومین گام کاندیداتوری اش با حمایت اکثریت اصولگرایان و جالبتر حمایت برخی رقبایش به پاستور برسد.
هدیه ویژه به رئیسی پیش از ریاست جمهوری
آن حمایت حداکثری برای رئیسی هدیه ای ویژه قبل از رئیس جمهور شدن بود. رئیسی زمانی که رئیس جمهور شد نیز همان حمایت و حتی بیشتر را همراه خود دید اما این روزها که عمر دولتش به 4 ماه نزدیک می شود از گوشه و کنار زمزمه های انتقاد و گلایه بلند شده است، یکی از انتصابات فامیلی گلایه مند است و دیگری از متخصص نبودن برخی وزرا و معاونان.
برخی به سفرهای استانی می تازند و برخی دیگر نداشتن برنامه و مسیر راه اقتصادی را دست مایه نقد می کنند اما در میانه این نقدها حضور کمرنگ برخی حامیان انتخاباتی او از جمله باهنر، آیت الله موحدی کرمانی و حتی حدادعادل در فضای سیاسی و سکوت نصفه و نیمه درباره عملکرد دولت رئیسی سوال برانگیز شده است. آیا این سکوت به معنای حمایت است یا یک سکوت مصلحتی؟
باهنر نظاره گر است و بس
لابی من معروف پارلمان که رکوددار حضور در مجلس نیز هست از جمله حامیان رئیسی در ایام انتخابات بود. او حتی زمانی که علی لاریجانی کاندیدای ریاست جمهوری شد و بسیاری تصور می کردند قرار است باهنر به واسطه رابطه نزدیک با لاریجانی رئیس ستاد انتخاباتی او بشود تصمیمش را بر پیروی و همراهی با تصمیم تشکیلات متبوعش گرفت و بخاطر حمایت جبهه پیروان از رئیسی او نیز پشت سر رئیسی ایستاد.
باهنر نه تنها در دولت رئیسی به مقام و جایگاهی نرسید که حتی گاها مورد نقد تندروها و برخی دولتی‌ها قرار گرفته است. او در این مدت چندان اظهارنظری نداشته است و در آخرین اظهارات در در نشست ماهانه جامعه اسلامی مهندسین به ضرورت ورود بخش خصوصی به اقتصاد و نقد نحوه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی پرداخت.
سکوت مصلحتی یا سکوت حمایتی؟
آیت الله موحدی کرمانی یکی از پیران اردوگاه اصولگرایان است و گرچه نتوانست آن محوریتی که آیت الله مهدوی کنی در بین اصولگرایان داشت را بدست آورد اما اصولگرایان سنتی او را محور تحرکات تشکیلاتی خود کرده اند.
وی از حامیان رئیسی بود نه فقط از جایگاه رئیس جامعه روحانیت بودن بلکه از جایگاه یک همراه تشکیلاتی در جامعه روحانیت مبارز.
آیت الله موحدی کرمانی این روزها که دولت پا گرفته سکوت اختیار کرده و ظهور و بروزی مشخص ندارد.
جامعه مدرسین کجاست؟
جامعه مدرسین بعد از آیت الله یزدی و آیت الله مصباح گویا مشی سیاسی متفاوتی را دنبال می کند و چندان ظهور و بروزی در سیاست کشور ندارد. نه خبری از آیت الله غروی است نه آیت الله مقتدایی یا حتی حسینی بوشهری. گرچه دولت تلاش کرده ارتباط با قم و روحانیت رو اولویت دهی کند اما سکوتی معنادار در بین روحانیون پرنفوذ قم مشهود است.
حدادعادل جدی گرفته نشد
گرچه حدادعادل را نمی توان در رده بزرگان اصولگرا قرار داد اما او محور تشکیلات اصلی طیفی از نواصولگرایان در انتخابات 1400 بود. حدادعادل گرچه بعد از روی کار آمدن دولت چندبار اظهارنظر داشته است اما ظهور و بروز او بسیار از آنچه است که تصور می شد کمتر بوده است.
او برخلاف برخی هم طیفان سیاسی اش نتوانست سمتی در دولت رئیسی بدست آورد و این روزها از دور نظاره گر اتفاقات حول دولت سیزدهم است.
ولایتی درحال محو شدن
علی اکبر ولایتی مشاور بین الملل رهبر انقلاب که او نیز در زمره حامیان ابراهیم رئیسی بود چندان اظهارنظر جدی نکرده است.
او این اواخر بیشتر از ناحیه بیمارستان مسیح دانشور و پاندمی کرونا روی خط اخبار رفته تا مسائل سیاسی! البته او این‌روزها بابت رفتنش از شورای عالی انقلاب فرهنگی خبرساز بود.
قدیمی های اصولگرا به حاشیه رفتند
اسدالله بادامچیان، احمد توکلی، محمدحسن ابوترابی فرد، پورمحمدی و ...از دیگر اصولگرایانی هستند که با وجود آنکه در ایام انتخابات حمایت جدی از رئیسی داشتند اما گویا با تغییر وتحولات رخ داده در دولت و نفوذ پررنگ طیفی از احمدی نژادی ها و تندروها چندان تمایلی به اظهارنظر ندارند و سکوت را اختیار کرده اند.
روزهای سخت رئیسی می رسد
این روزها اما برای رئیسی روزهای سختی در ارتباط با اصولگرایان نیست، روزهای سخت رئیسی اما می تواند چند ماه آینده از راه برسد. روزهایی که شاید ماه عسل رئیسی و اصولگرایان به پایان رسیده باشد و چشم مردم منتظر عملیاتی شدن شعارهای اقتصادی و معیشتی داده شده از سوی رئیس جمهور و وزرا باشد.
آن روز اگر رئیسی توانسته باشد باری از دوش مردم بردارد حمایت ها از او دنباله دار خواهد بود اما اگر هرآنچه گفته شده شعار بوده باشد بعید به نظر نمی رسد سکوت برخی بزرگان شکسته شده و حتی حامیان این روزها نیز چتر حمایتی خود را از سر دولت بردارند.
217
نظر شما