بهنوش خرم‌روز: وقتی ما به دنیای اطراف خود نگاه می‌کنیم، تمایلی مغزی برای گروه‌بندی کردن آن‌چه می‌بینیم داریم. به بیان دیگر، مغز ما گرایش دارد تا هر آن‌چه را می‌بینیم، تا جایی که ممکن است بر اساس شباهت‌ها در گروه‌ها جای بدهد و گروه‌ها را با هم پردازش کند.
به گزارش نیوساینتیست، این فیلم که ساخته آرتور شاپیرو و همکارانش در دانشگاه امریکن واقع در واشنگتن دی.سی است، در مسابقه بهترین خطاهای بصری امسال، رتبه دوم را به دست آورده و نشان می‌دهد که گروه‌بندی بر اساس تغییر در کنتراست هم اتفاق می‌افتد.
چنان که خودتان در این ویدئو می‌ببینید، در تصویر اول، نقاط بالایی و پایینی به ترتیب به دنبال هم روشن و خاموش می‌شوند. اما وقتی همان چیدمان با همان ترتیب روشن و خاموشی روی زمینه‌ای متفاوت قرار می‌گیرد، همزمانی روشن و خاموش شدن نقطه‌ها با ترتیبی متفاوت به نظر می‌رسد.
در نمونه دوم، وقتی نقطه‌ها روی یک زمینه کم‌رنگ دیده می‌شوند، با زمانی که روی زمینه‌ای با سایه دایره‌ای قرار می‌گیرند بسیار متفاوت به نظر می‌رسند. در حقیقت الگویی که ما در تغییر این نقطه‌ها پردازش می‌کنیم در دو حالت زمینه متفاوت از یکدیگرند.
در نمونه سوم هم با تغییر زمینه به زمینه‌ای که به طور مورب به دو قسمت تقسیم می‌شود، باز الگوی ذهنی ما از تصویری که می‌بینیم تغییر می‌کند.
بر اساس نظریه گشتالت در روانشناسی، مغز ما بر اساس اصولی مانند شباهت، نزدیکی و زمینه مشترک، هر آن‌چه را در میدان بینایی‌مان قرار می‌گیرد، گروه‌بندی می‌کند. اما این ویدئو نشان می‌دهد تغییر کنتراست هم در این پردازش بی‌تاثیر نیست و حتی می‌تواند سایر اصول مغزی را برای گروه‌بندی تحت تاثیر قرار دهد. در این نوع گروه‌بندی، اطلاعات فضایی به جای نشانه‌های واضح‌تر در شکل و زمینه در نظر گرفته می‌شوند.
53272
نظر شما