به گزارش خبرآنلاین، محمدرضا بایرامی چندی پیش در «کافه خبر» حاضر شده بود و در بخشی از این نشست با اشاره به وجود شرخر فرهنگی در عرصه ادبی و فرهنگی کشور گفت: «این گروه خشن» چون خودشان نمی‌خواهند کار کنند و یا توانش را ندارند، سعی می‌کنند از قِبل کارهای دیگران، هم اموراتشان را بگذرانند و هم امتیازات لازم را بگیرند و شاید خودشان را به هر شکل ممکن موجه و موجه‌تر جلوه دهند و به رخ بکشند. در این مواجهه جلوه دادن خود که به نوعی شغل و یا درآمد آنها محسوب می‌شود، ذیل عنوان‌هایی مثل مشکل‌دار و از خط خارج شده و چپ کرده و عناوینی از این دست، سعی می‌کنند به حذف کردن، به خیال اینکه با حذف یکی، می‌توانند خود را اثبات کنند.»
به گفته بایرامی مسئولان فرهنگی هم این نقش را متوجه نمی‌شوند و یا می‌ترسند و به این افراد امتیاز می‌دهند و یا کار آنها را حمل بر دلسوزی می‌دانند البته به ندرت بین این‌‌ها، افراد تندرو، سابقه دار و احیاناً به زعم خود دلسوز هم وجود دارد که راه را اشتباه می‌روند ولی تازه به دوران رسیده و فرصت طلبِ به روز نیستند و اسیر جو موجود نبوده و به شیوه قدیمی و سالیان خود عمل می‌کنند که افتخار تاسیسش را خود داشته‌اند اما اکثر این افراد فقط دنبال منافع و آن هم فقط منافع مالی خودشان هستند و باقی بهانه و پوشش است.
وی توضیح داد: «در نهایت، به نظر می‌رسد در شرایطی به سر می‌بریم که اگر بگویی فلان جا را باید خراب کرد و بست و تعطیل کرد، بیشتر حرف شما را گوش می‌دهند تا بگویی فلان جا را باید درست یا آبادتر کنیم و می‌دانید که خراب کردن خیلی راحت است و بیشتر هم به چشم می‌آید چون با سرعت هم انجام می‌شود و راحت می‌توانیم از پسش بربیاییم و نه فقط در شعار که در عمل هم نشان داده‌ایم که ما می‌توانیم اما ساختن خیلی سخت است. با یک نخ کبریت، شما می‌توانید یک کشور را به آتش بکشید ولی درست کردن و سنگ روی سنگ گذاشتن یک خانه، کلی وقت می‌برد.»
این نویسنده با اشاره به اینکه تاریخ چندین ساله فرهنگ ما نشان داده که شرخرهای فرهنگی موفق بوده‌اند و این شغل تضمینی است یعنی هر کسی با چنین نقش یا در واقع نقشه‌ای، وارد شده، بعدها خیلی امتیازات گرفته است؛ خیلی بیشتر از آنکه به تصور ما بیاید، گفت: «در عرصه سینما، می‌بینید کسانی که زمانی جزء گروه‌های غیر فرهنگی و اهل برخوردهای فیزیکی بودند، الان چه امکاناتی دستشان است و چطور این عرصه را دربست قبضه کرده‌اند و به ابتذال محض می‌کشند یا از چه کتاب‌هایی حمایت‌های میلیاردی می‌شود. در عرصه ادبیات هم این جریان در شرف تبدیل به یک فضیلت رایج است.»
وی ادامه داد: «اینکه من بروم از داستان شما، مطلب شما، مصاحبه شما، موضوعی در بیاورم و بولتن بسازم و امتیاز بگیرم؛ این اتفاق در حال رخ دادن است اما در نهایت و به عنوان معدل اگر بخواهیم صحبت کنیم، به گمانم مسئولان فرهنگی ما از این شرخرها بهتر هستند ولی آخر الامر، مرعوب این جریان‌ها می‌شوند و آنها کار خودشان را می‌کنند و جو را می‌سازند به شکل مورد نظرشان تا دیگران را حذف کنند برای اینکه جا برای خودشان باز یا بازتر شود ولی خودشان هم که به طور اساسی این کاره نیستند بنابراین جا برای کی قرار است باز شود؟ من خیلی سر در نمی‌آورم اما شاهد هیاهوی عظیم آنها هستیم که گاهی واقعاً هیاهو برای هیچ است یعنی جایگزین‌شان، بدلی‌جاتی است که با استفاده از همه امکانات ممکن به زور دارند به خورد دیگران می‌دهند.»
متن کامل گزارش این نشست را اینجـــــا مطالعه بفرمایید.
291/60
نظر شما