سفیر سابق ایران در چین:صالحی بااین شرط وزیرشد که ازخود هیچ اراده ای نداشته باشد

منصوری همچنین گفته: از ابتدای تشکیل دولت نهم، ما در وزارت امور خارجه این مشکل را داشتیم که رییس‎جمهوری نسبت به شخص منوچهر متکی، نظر مثبتی نداشت و تصور می‏کرد، او از سوی مجلس به دولت تحمیل شده است. از طرف دیگر احمدی‎نژاد نسبت به تحولات در وزارت امور خارجه نظراتی داشت که عملی نبود و با منطق وزارت خارجه مطابقت نمی‏کرد، ولی به این موضوع اصرار داشتند. این دو موضوع در طول سال‏های گذشته برای وزارت خارجه و سیاست خارجی کشورمان مشکلات و دردسرهایی را به‎دنبال داشته است. متکی در دوران وزارت، تلاش کرد با تبعیت کامل از رییس‎جمهوری هم وزارت خود و هم به نوعی ساختار وزارت خارجه را حفظ کند، اما در عین‎حال سرانجام این تنش متقابل، در نقطه‏ای پاره شد و به شکلی نامناسب و غیرمعمول متکی وزارت امور خارجه برکنار شد.

وی همچنین در مورد تبعات برکناری متکی گفت: نحوه برکناری متکی ضربه سنگینی به دیپلماسی کشورمان وارد کرد. در این موضوع مسأله فرد مطرح نیست و باید گفت تمامی سفرا و هیأت‏های نمایندگی کشورمان که بعد از این اتفاق قصد داشتند به نقاط مختلف دنیا سفر کنند، با این ذهنیت در آن کشورها روبه‎رو می‏شدند که به آن‎ها به‎عنوان افرادی که قرار است به‎سرعت تغییر پیدا کنند، نگاه می‏شود و معلوم نیست مذاکراتی که با هیأت ایرانی انجام می‏گیرد، پشتوانه‏ای داشته باشد. زمانی‎که در کشور چین به‎عنوان سفیر حضور داشتم، مقامات چینی بارها به من ‏گفتند کشور ما در توسعه همکاری با ایران جدی است، اما کشور شما دو مشکل جدی دارد. اولین این است که مسئولان ایرانی به‎سرعت تغییر پیدا می‏کنند و مشکل بعدی این است که حرف‏های مسئولان ایرانی نیز به‎سرعت عوض می‏شود. به این ترتیب چین برای همکاری با ایران در یک تردید دائمی بسر می‎برد و این نکته بسیار مهمی است که کمتر کسی در دنیا این واقعیت‏ها را به مسئولان ایرانی گفته.

منصوری در ادامه این گفت و گو با اشاره به رابطه رییس جمهور و وزیر خارجه در دوران متکی گفت: یکی از اشکالات در دوران وزارت خارجه متکی، این بود که تصور رییس‎جمهوری از وزارت خارجه بسیار غیرواقع‎بینانه بود و خود این مسأله تأثیرات بسیاری بر مدیریت وزارت امور خارجه می‏گذارد. وزیر خارجه در بیشتر کشورهای دنیا یک شخصیت ملی است و حزبی و گروهی به‎حساب نمی‏آید، در حالی که رؤسای‎جمهوری در دوران اصلاحات و دولت‏های نهم و دهم وزیر خارجه‏ای را می‎خواستند که دقیقا در راستای تشکیلات و خواسته‎های آن‎ها عمل کند و این مطلب بسیار مهمی است. در اساس‎نامه وزارت امور خارجه به صراحت آمده که سمت وزیر امور خارجه یک پست ملی است و بنابراین هیچ‎کدام از اعضای وزارت امور خارجه نباید عضو هیچ سازمان و گروهی باشند و لذا معتقدم در این قضیه یک چالش جدی در وزارت خارجه وجود دارد. هم‎اکنون شاهدیم از مدیران وزارت خارجه خواسته می‏شود که حزبی باشند. در حالی‎که مدیران این وزارتخانه به‎خوبی می‏دانند اگر بخواهند کار خود را به‎معنای حرفه‏ای انجام دهند، قطعا نباید تشکیلاتی و حزبی باشند، بلکه باید در سطع ملی فعالیت کنند و حتی امروزه وزارت خارجه را مشابه ارتش و نیروهای نظامی می‏پندارند.

سفیر سابق ایران در چین در ادامه گفت: در دوران وزارت متکی نکته مثبتی وجود ندارد؛ چرا که در این دوران مشکلات بسیاری حاکم بود. شاید تنها مطلبی که از نظر افکار عمومی جهان بسیار مورد استقبال قرار گرفت، مقاومت‏ها و ضدیت‏هایی بود که در این دوره با نظام سلطه بین ‏الملل صورت گرفت و فضای عمومی در جهان بسیار به‎نفع کشورمان بود که نمونه بارز آن در استقبال پرشور مردم لبنان از رییس‎جمهوری قابل‎مشاهده بود و مردم در هر جای جهان که فرصتی برای حمایت از جمهوری اسلامی پیدا می‏کردند، با صراحت و علاقه زیاد از ایران حمایت می‏کردند که در این دوره بسیار پررنگ بود. البته این اقدامات به هیچ‎وجه به وزارت خارجه مربوط نمی‏شد.

منصوری همچنین در باره وزیر فعلی امور خارجه گفت: هنگامی که صالحی به‎عنوان وزیر خارجه انتخاب شد، تجربه فعالیت و کار دیپلماسی نداشت و معتقد بودم، ورود فردی از بیرون به وزارت خارجه، نیمه تعطیل کردن این وزارتخانه است. صالحی با این شرط به وزارت خارجه آمد که از خود هیچ اراده ‏ای نداشته باشد و تمامی اراده‎ها و تصمیم‏ گیری‏ها موکول به دفتر رییس‎جمهوری باشد و معتقدم در چنین شرایطی وزارت خارجه کار عادی خود را نیز نمی ‏تواند انجام دهد.

وی در پایان به نقش جریان انحرافی در وزارت خارجه اشاره کرد و گفت: جریان انحرافی تنها به وزارت امور خارجه قانع نیست و به‎دنبال آن است که تمام وزارتخانه‎ها را در اختیار بگیرد. این جریان به‎دنبال تغییر در نوع روابط خارجی و نگرش و تغییر در کادر و مدیریت توانا و مؤمن وزارت امور خارجه است. این جریان منحرف در دوران وزارت خارجه متکی نیز فشار بسیاری به وی در انتخاب سفرا وارد می‏ کرد، اما در دوره دهم این فشار به ناگهان افزایش پیدا کرد و این‎ها به‎دنبال آن بودند تا ساختار وزارت امور خارجه را به‎صورت کلی دگرگون کرده و در همین راستا برنامه‎های خود برای دوره یازدهم ریاست جمهوری عملیاتی کنند.

/17219