آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی با تحلیل بخشی از دعای مرحوم کلینی در کتاب المعیشه تاکید کرد: مطلب آن است که دین فقر را برداشت. آن دعای معروفی که مرحوم کلینی در جلد پنج کافی در کتاب المعیشه نقل کرد این است: "اللهمّ بارِک لنا فی الخُبز و لا تُفَرِّقْ بیننا و بینَه فلولا الخبزُ ما صلّینا و لا صُمْنا و لا ادَّینا فرائضَ ربّنا" عرض کرد خدایا! بین نان مسلمان‌ها و خود مسلمان‌ها فاصله نینداز.
وی با بیان اینکه منظور از نان همان بحث‌های اقتصادی است که مالِ مردم است، اظهار داشت: عرض کرد بین مردم و اقتصاد فاصله نینداز زیرا ملّتی که با اقتصادش فاصله داشته باشد، با مال فاصله داشته باشد و فقیر باشد، دینداری آن ملّت مشکل است.
مفسر قرآن کریم ادامه داد: مالِ مملکت به منزله خون مملکت است و باید 360 درجه در این مدار دایره بگردد که همه اعضای این مملکت زنده باشند نه فلج. وگرنه اگر این مال در یک منحنی خاصّی از دست سرمایه‌داری به دست سرمایه‌داری بگردد، می‌شود دولتِ "بَیْنَ الْأَغْنِیَاءِ" یعنی در همین نیم‌دایره فرضاً یا در این منحنی تداول دارد و دست به دست می‌گردد، بقیه که کارگر و عمله‌اند فلج‌اند، چه اینکه این منحنی کوتاه، دولت باشد که نظام شرق بر آن بود یا سرمایه‌دارهای معروف غرب باشند.
آیت‌الله جوادی آملی تصریح کرد: حالا اگر بیت‌المالی بود و مردم عدّه‌ای را خدمتگزارشان قرار دادند، آن خدمتگزارها باید این بیت‌المال را در بهترین جا مصرف کنند و بهترین جا حفظ دین است. دینِ مردم هم به وسیله حوزه‌هاست. حوزه است که دینِ مردم را به وسیله مسجد و حسینیه و منبر و تعلیم و تدریس حفظ می‌کند.
/2929
نظر شما