بولس سلامه، حقوقدان، شاعر و نویسنده از مشهورترین شاعران و ادبای کلاسیک لبنان بوده و در منظومه‌ای درباره حماسه عاشورا سروده است.
سلامه در منظومه‌ای پیرامون حادثه کربلا از آغاز حرکت امام حسین (ع) شروع می‌کند و مراحل مختلف حادثه و مقتل حضرت را به تفصیل شرح می‌دهد و از کشته شدن حضرت علی اکبر و عبدالله بن حسن تا شهادت قمر بنی هاشم و اسارت آل‌الله مانند یک راوی مقتل و ذاکر مصیبت اهل بیت (ع) روایت می‌کند و در بخشی از این مجموعه می‌نویسد:
" آنچنان گریستم که بالشم از اشک خیس شد و در قلمم پژواک ناله‌ها مویه کرد، من مسیحی را حسین به گریه انداخت و قطرات اشک از افق چشمانم تابید و درخشید. هرگز حال آن که از دور به آتش می‌نگرد با حال آن که به روی هیزم می‌سوزد یکسان نیست؛ نه فرزدق زین العابدین چون من گفته: و درد و داغی که من می‌کشم و می‌سوزم دریافت و نه متنبی به شیوه من سروده است.
«پولس سلامه» در کتاب «عیدالغدیر» که در سال ۱۴۰۶ قمری، ۱۹۸۶ میلادی منتشر کرد؛ می نویسد:
«جهان عرب، امروزه به شناختن و پیروی کردن از قهرمانانِ خود محتاج است اما آن دلاوری، توانایی و شایستگی که در علی(ع) گرد آمده است در سایر قهرمانان عرب یافت نمی شود. همچنان که هیچ کس شجاعانه‌تر از حسین(ع) در برابر ظالمان قیام نکرده است و چرا چنین نباشد که اولی پرورده محمد(ص) و دیگری جگرگوشه محمد(ص) است....
چه بسا کسانی اعتراض کرده بگویند: این مرد مسیحی را به سرودن حماسه‌ای اسلامی چه کار؟! ـ در پاسخ می‌گویم: البته، من مسیحی‌ام اما تاریخ به همه
جهانیان تعلق دارد. من مسیحی‌ام، اما نه از روزنی تنگ، بلکه از افقی گسترده‌تر به جهان می‌نگرم و «گاندیِ» به ظاهر بت پرست (بودایی) را قدیسی می‌بینم و معتقدم که «الخَلقُ کلُّهم عِیال اللّه » و «لا فضل لعربیٍّ علی عجمیٍّ إلاّ بالتقوی.
من مسیحی‌ام، اما در برابر عظمت مردی خم می‌شوم که میلیون‌ها انسان در سراسر کره زمین هر روز نام او را پنج بار فریاد می‌کنند. مردی که در فرزندان حوّاء از او والاتر و جاودانه‌تر و به یادماندنی‌تر نیست. او که از ظلمات جاهلیت طلوع کرد با بیرقی که در آن با حروف نورانی نوشته بود: «لا اله الا اللّه »!
شما می‌توانید مرا شیعه بدانید. اگر تشیع به معنای کینه ورزی نسبت به برخی گروه‌ها و بی باکی در برابر احتمال لغزش و انحراف باشد، من چنین نیستم. اما اگر عشق ورزیدن به علی(ع) و اهل بیت طاهرین و شوریدن بر ستم و غمناک شدن به خاطر مصائب امام حسین(ع) و فرزندانش در طول تاریخ، شیعه گری است، آری من شیعی‌ام! ...
/6262
نظر شما