۰ نفر
۱۴ تیر ۱۳۹۰ - ۱۱:۰۶

هفته نامه سیاحت و تجارت نوشت:

گاه در بازدید از اماکن تاریخی و باستانی کشور، منظره‌هایی مشاهده می‌شود که آدمی نه فقط دلش به درد می‌آید، بلکه هیچ وقت نمی‌تواند این تصاویر تلخ را از ذهن خود پاک کند. از آن جمله: دلنوشته‌های بازدیدکننده‌های عزیز بر پیکر بناهای تاریخی کشور است که حتی به تخت‌جمشید هم رحم نکرده است. غلبه یادگاری‌های بر سختی سنگ‌های غارها از جمله غار کرفتو (شاهکار طبیعی شگفت‌انگیز در استان کردستان)، زباله‌های انباشته شده در نزدیکی پاسارگاد و هزاران نمونه از این دست که دل هر وطن پرست نکته‌بینی را به درد می‌آورد!

اگرچه نمی‌توان از همین بی‌توجهی برخی به حفظ و نگهداری از اماکن تاریخی کشور به راحتی گذاشت اما بدتر از همه زمانی است که این اماکن روز به روز به دست ما به تخریب نزدیک‌تر شوند. نمونه آن‌را می‌توان در «منارجنبان» دید نیاز به توضیح نیست که این اثر به علت تکان خوردن یک مناره با تکان مناره‌‌ای دیگر و البته وجه تمایز آن با سایر مناره‌های متحرک یعنی تکان خوردن کل بنای آن مشهور است.

اگر به دیدن این اثر رفته باشید، حتماً دیده‌اید که در ساعت‌های خاصی یعنی سه ساعت مشخص از صبح تا ظهر و سه‌ ساعت دیگر از ظهر تا بعدازظهر - در مجموع 6 ساعت در طول روز - مناره‌ها برای مشاهده این پدیده شگفت‌انگیز در معماری ایرانی - اسلامی تکان داده می‌شود. برای دیدن این شگفتی‌ها همه دوربین‌ها روشن است. پس از تکان‌های متعددی که به وسیله یکی از بازدیدکننده‌هایی که حاضر شده مبلغ بیشتری را برای بازدید از طبقه فوقانی پرداخت کند، همه با مشاهده تکان جفت دیگر مناره عمارت با زدن کف و سوت مشغول گرفتن عکس یادگاری می‌شوند و صد افسوس که هیچ دوربینی ناله‌های مناره چپ این عمارت را ضبط نکرده و اگر هم ضبط کرده باشد گوشی برای شنیدن این ناله‌ها وجود ندارد.

هر چند دیدن پدیده شگفت‌انگیزی که در ساخت این بنا به کار گرفته شده، بسیار ارزشمند است اما باید پرسید آیا دیدن این پدیده به بهای از دست رفتن مناره سمت چپ منارجنبان می‌ارزد؟

باید گفت مناره سمت چپ منارجنبان به علت تکان‌هایی که 6 وعده در روز به دست ما می‌خورد تا حدی شل شده است که هر علاقه‌مندی به نگهداشت اثرهای تاریخی کشور را نگران خواهد کرد مسلم است که هیچ‌کس حاضر نمی‌شود بناهای ارزشمند ایران عزیز به این راحتی و فقط به بهانه مثلا دیدن شگفتی‌ تکان خوردن یک مناره هماهنگ با مناره دیگر از بین برود. ارزش کدام یک بیشتر است از دست دادن بنای ارزشمند به علت سهل‌انگاری و بی‌توجهی ما برای چند ثانیه دیدن و لذت بردن یا حفظ آن به قیمت تجربه نکردن شگفتی‌های آن.»

47301

کد خبر 161046

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 6
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • رهگذر IR ۱۴:۱۳ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۴
    0 0
    خوب این منارجنبان فقط به دلیل همین جنبیدن معروف شده! اگر نمیجنبید زودتر از اینها خراب شده بود!
  • ندا لاشیدایی AE ۱۴:۵۸ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۴
    0 0
    دل خوش سیری چند؟
  • شهروند اصفهانی IR ۱۵:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۴
    0 0
    کی گوش میده.....یه عده ادم بی سواد شدند مسئول..............اینم یه نوع خیانت...
  • علي IR ۱۸:۰۶ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۴
    0 0
    من كه اصلا نفهميدم چي نوشتيد "مونه آن‌را می‌توان در «منارجنبان» دید نیاز به توضیح نیست که این اثر به علت تکان خوردن یک مناره با تکان مناره‌‌ای دیگر و البته وجه تمایز آن با سایر مناره‌های متحرک یعنی تکان خوردن کل بنای آن مشهور است."
  • علي IR ۱۸:۰۷ - ۱۳۹۰/۰۴/۱۴
    0 0
    خودتون هم مي فهميد چي نوشتيد؟ "اگر به دیدن این اثر رفته باشید، حتماً دیده‌اید که در ساعت‌های خاصی یعنی سه ساعت مشخص از صبح تا ظهر و سه‌ ساعت دیگر از ظهر تا بعدازظهر - در مجموع 6 ساعت در طول روز - مناره‌ها برای مشاهده این پدیده شگفت‌انگیز در معماری ایرانی - اسلامی تکان داده می‌شود."
  • نصر IR ۲۰:۳۲ - ۱۳۹۰/۰۴/۲۳
    0 0
    کنارمحوطه منارجنبان يک موزه درست کنيد