مهری رنجبر؛ جواد فروغی، برنده مدال طلای تیراندازی در المپیک در جام‌جهانی برزیل عملکرد موفقی نداشت و به فینال هم نرسید. جواد فروغی بعد از اینکه مثل همه تیراندازان از دور مسابقات جام‌جهانی ۲۰۲۲ برزیل حذف شد، حسابی از وضعیت میزبانی برزیلی‌ها عصبانی بود. دومین دوره جام‌جهانی در ریودوژانیرو برگزار شد و ۱۳ تیرانداز زن و مرد از ایران به این مسابقات اعزام شدند. امید اصلی تیم جواد فروغی بود که با ۵۷۲ امتیاز در رده یازدهم تپانچه ۱۰ متر قرار گرفت و نتوانست به فینال برسد به همین مناسبت گفت و گویی با تیر انداز کشورمان داشتیم که در ادامه آن را می خوانید:
*چرا جواد فروغی قهرمانی المپیک، در مسابقه انفرادی جام جهانی برزیل، ناکام ماند؟
مسابقه انفرادی، سنگین بود و انتظار از من زیاد، و این توقع بار روانی زیادی برایم داشت که بی تاثیر روی نتیجه نبود. از طرفی من یک ماه قبل از اعزام ماشه اسلحه ام سبک شده بود که مربیان برایم تعمیر کردند ، اما باز سبک شد که همین مساله کار را برایم خطرناک می کرد. چرا که اگر داور متوجه این قضیه می شد، با احتمال اینکه عمدی است یا غیر استاندارد، حتی مسابقه را از دست می دادم. آن هم به بهانه اسلحه غیر مجاز. فکر کنم با تغییر ماشه،مشکل اسلحه ام حل شود.
*چه نتیجه ای را در بازیهای آسیایی هانگژو، پیش بینی می کنی؟
لیگ ایران هم برگزار شود و من جزو ۸ نفر به فینال برسم، قول مدال و قهرمانی نمی دهم. چرا که تیرانداز با یک تیر بالا و پایین، جا به جا می شود. البته طبق خروجی اردو امیدوارم در مسابقه تیمی خودمان در جام جهانی باکو ، کره و بازیهای آسیایی با مدال نشان دهیم. شرایط در مسابقه انفرادی سخت تر است ، چرا که روحیه و بار روانی تاثیر مستقیمی دارد . امیدوارم که عملکرد خوب و بهتری از برزیل داشته باشیم.
*پس در مسابقه انفرادی هانگژو کار سختی داری؟
خیلی. به هر حال در تپانچه مردان، قطب اصلی آسیاست، به حدی که وقتی مسابقه ای در آسیا برگزار می شود، انگار مسابقه جهانی است.
بیشتر بخوانید:
*بعد از چند ماه نبود مسابقه جام جهانی برزیل چطور بود؟
ما به دلیل فاصله چند ماهه با میدان های مختلف بین المللی، کمی افت کرده بودیم. هرچند بهترین تمرینات را داشته باشی، اما مسابقه نباشد کم کم افت می کنی. البته وقتی این شرایط بود،می شد فدراسیون با برگزاری لیگ یا قهرمانی کشور، نبود مسابقه را جبران می کرد. البته پیک های کرونا هم مزید برعلت شد تا برنامه ریزی نباشد و از طرف دیگر اداره فدراسیون با سرپرست هم عملا لیگ را تعطیل کرد و هم ضربه بزرگی به فدراسیون و تیراندازی زد. ما همان دوران مسابقه جهانی مصر را از دست دادیم. شهری که بعداز بازیهای آسیایی هانگژو میزبان قهرمانی جهان است و اولین مسابقه انتخابی المپیک. اگر ما سال قبل در این رقابتها شرکت می کردیم ، با آشنایی با شرایط رقابتها برای سهمیه المپیک ۲۰۲۴ برای مسابقه در آرامش و بدون استرس آماده می شدیم. چرا که تیراندازی ورزش ذهنی است و تمرکز در آن خیلی اهمیت دارد و تاثیر خیلی زیادی روی نتیجه می گذارد.
*ظاهرا سفر به برزیل خیلی هم بدون دردسر نبود. درست است؟
پلیس برزیل در این سفر و فرودگاه سائوپائولو، بدترین برخورد را با ما داشت. آنها رفتاری استرس زا با ما داشتند. البته به جز پلیس برزیل، من برخورد بد را از پلیس ژاپن هم دیده بودم، اما برزیلی ها سرآمد بودند، انگار می خواستند همانجا در فرودگاه برای ما حکم صادر کنند. مثلا به آرم اسلحه ها گیر می دادند، درصورتی که به ما ربط ندارد. خیلی خونسرد کار انجام می دادند، انگار که دستور داشتند ما را معطل کنند. همین رفتارشان باعث شد تا ما دو پرواز به ریو را ازدست بدهیم. این معطلی زیاد تنها برای ورود به ریو اتفاق نیفتاد و حتی برای خروج هم ما را ۴-۵ ساعت معطل کردند. با اینکه سلاح ها را قبل از برگشت در سالن خود پلیس چک و پلمپ کرد، اما در فرودگاه و ۴۰ دقیقه مانده به پرواز دوباره چک کردند.در واقع اول گفتند چک لازم نیست،اما آخرین دقایق مانده به پرواز یک باره گفتند سلاح ها را بیاورید که ما با شنیدن این حرف گفتیم این یعنی ۲-۳ ساعت معطلی، کاری هم نمی شد کرد. البته وقتی ما سلاح ها را بردیم برای چک،بین دو مسئول خودشان اختلاف افتاد، یکی می گفت لازم نیست وآن یکی می گفت باید چک شود. خلاصه داستانی داشتیم، همه بارها به کانتر داده بودیم و مانده بود سلاح ها ، به خاطر چک آنها پرواز یک ساعت تاخیر خورد و مسافران در هواپیما معطل نشسته بودند.ما حتی در هتل هم کلی معطل شدیم چون یورو قبول نمی کردند و می گفتند باید ِرئال بیاورید وگرنه نمی توانید بروید.
*سطح مسابقات چطور بود؟
مسابقات بد نبود، به نظرم متوسط به بالا بود. درست است که خیلی از کشورها نبودند، اما بیشتر تیراندازان آمریکا و اروپا بودند و رکوردهای خوبی هم ثبت شد. بهترین تیراندازان تپانچه مردان آسیایی هستند، برعکس زنان که بهترین ها اروپا و آمریکایی هستند.
*نتیجه تیمی و میکس راضی کننده بود؟
دو تیم الف و ب ایران با بدشانسی فینال میکس تپانچه جام جهانی را ازدست داد. تیم الف تیر آخر را زد واگر تیرانداز ما به جای ۹، ۹/۹ زده بود ما برای طلا و نقره می رفتیم نه برنز، در واقع بچه های تپانچه مویی فینال را از دست دادند. اگر ما و تیم ب به فینال می رفتیم، فینال تمام ایرانی قشنگی از کار در می آمد .
*مربی ات آقای نصر در المپیک و زمان مسابقه و حتی فاصله دو مسابقه خیلی حواسش به تو بود و اجازه نزدیک شدن عکاسان و خبرنگاران را برای حفظ آرامش به تو نمی داد. برای اینکه استرس اذیتت نکند چه می کنی؟
حضور در مسابقات زیاد، تمرکز تیرانداز را بهتر می کند، اما من برای تمرکز بالا نیاز به مشاوره دارم. چرا که یکسری از مسائل مثل ارتباط با دوستان و آشنایان و حرفها و توقعاتشان را نمی شود کنترل کرد، اینکه حتی آنها به شوخی می گویند ما مدال طلا یا نقره می خواهیم هم تاثیرگذار است. من حالا به حضورروانشناس سطح بالا در کنارم نیاز دارم.
* حرفی مانده؟
اول از فدراسیون بابت برگزاری اردوها در تعطیلات نوروز با کمترین حاشیه تشکر می کنم. اما از شبکه ورزش به دلیل عدم پخش مسابقات ما گلایه دارم. بعضی مواقع مسابقات یک رشته در سطح آسیا را دو شبکه ورزش و ۳ پخش مستقیم کرده اند اما ما هر چه زحمت می کشیم و برای توجه بیشتر به تیراندازی، داد و فریاد زدیم، به جایی نرسید. انگار آنها تنها منتظر مدال ما هستند، بدون اینکه نگران ورزش و ورزشکار باشند. در حالی که نتیجه گرایی صرف خوب نیست . امیدوارم با اعتراض فدراسیون از این به بعد به تیراندازی بیشتر توجه شود. تیراندازی با مدال المپیک هم در حد خودش دیده نشد، در حالی که این مدال چندین و چند اولی در خودش داشت؛ اولین مدال کاروان ایران را مسن ترین ورزشکارش گرفت، برای چند ساعت ایران صدرنشین جدول رده بندی المپیک بود ، اما متاسفانه در حد المپیک هم به آن پرداخته نشد.
بیشتر بخوانید:
نظر شما