اما برخی این عظمت مجسم را از یاد می‌برند. سرود می‌سازند، به فرمانده سلام می‌کنند اما خمینی بزرگ را از یاد می‌برند. حرفی نیست شاید کلمات و بیانشان را شایستگی نام بردن از آن "عزیزِ یگانه" نیست. اما وقتی کار به نادیده گرفتنِ پروتکل‌های رسمی می‌رسد و عکس امام از برخی دیدارهای رسمی برخی حضرات، حذف میشود را چه باید گفت؟ وقتی برخی آقایان- که بود و نبودشان بسته به انقلاب خمینی است- در مراسمی می‌نشینند که عکس امام نیست چه باید پرسید؟
شاید بتوان گفت غفلت بوده است و عمدی - ان‌شاالله - در کار نیست. اما وقتی در فلان کلانشهر، عکسِ امام نیست و جایی که باید باشد، عکس یک نفر دیگر است نمیشود حرفی از سهو و فراموشی به میان آورد آن هم در روز قدس!
فراموشی زاویه ایجاد کردن است و این کارها عمیق کردن یک دره و فعال کردن یک گسل. اگر امروز جلویش را نگیریم، فردا ممکن است خیلی اتفاقات بیفتد.
خدا نیاورد روزی را که تصور خمینی‌زدایی - از انقلابی که بی‌نام او در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست - در ذهن برخی‌ها جا باز کند. خدا نکند غفلت‌ها دامن به تعمد بگشاید. خدا نکند - به هر نیتی - برخی‌ها به خود اجازه دهند عادی شدن این رفتار را.
خدا نکند آن گمانه‌هایی که از پیش به نظر می‌آمد که برخی‌ها با امام مشکل دارند و در پی حذف او هستند واقعیت پیدا کند. خدا نکند میدان پیدا کنند این جماعت که اگر امروز از عکس و نام امام عبور کردند فردا از راه و رسم او هم خواهند گذشت و همه چیز را به خدمت خود در خواهند آورد حال آنکه به مشرب خمینی همه باید در خدمت مردم باشند.
23302
نظر شما