در دلم بود که بی‌دوست نباشم هرگز / چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
سیدمحمود دعایی هم به اسم و هم به رسم، هم به حرف و هم به عمل؛ محمود بود؛ مجاهدی متخلق، ساده‌زیست و مردم‌دار هم در ۶ دوره مجلس و هم در بیش از چهار دهه حضور پیوسته در عرصه روزنامه‌نگاری.
نه حقوق گرفت؛ نه خانه‌اش عوض شد و نه پیکان قدیمی‌اش. و این‌ها همه باعث شد تا پاکدست آغوش گشوده؛ دین‌دوست ایران‌دوست، سید پیمان بسته با خدا و ایستاده بر سر پیمان، بارها و بارها پناه بی‌پناهان باشد.
سید محمود دعایی مرد وفا و صداقت در یادها جاودانه خواهد ماند و این پاداش همه کسانی است که در پیوستن ریشه دارند و نه در گسستن.
به خانواده معزز، به همکاران و روزنامه‌نگاران و به همه دلبندان مرحوم دعایی از صمیم قلب تسلیت می‌گویم.
یادبود گروه نخبگان خبرآنلاین برای سید محمود دعایی
نظر شما