اتلانتیک در نگاهی به سرنوشت مصری ها پس از حسنی مبارک به داستان پزشک جوانی به نام ایمن ابوزید اشاره کرده و می نویسد: در شرایط غیرعادی باید برای جلب توجه دست به حرکت های غیرعادی تر زد. ایمن ابوزید یکی از افرادی است که از زمان آغاز انقلاب در مصر با حاکمیت بازی سنگینی را آغاز کرده است. ماه ژانویه بود که این پزشک جوان با تخصص قلب از پیله فعالیت های غیرسیاسی بیرون آمد و به یکباره در میانه جریان انقلاب در مصر قرار گرفت. روزها و شب هایی را که مجبور به ماندن در بیمارستان نبود ، به خیابان های منتهی به میدان تحریر می رفت و مقابل تانک هایی دراز می کشید که به حالت اماده باش درآمده بودند تا در صورت نیاز به تجمع کنندگان در میدان حمله کنند. ابوزید این کار را چندین هفته انجام داد و در هر بار با همان شدن و هیجان اولیه فریاد می کشید و از بی عدالتی ها در سیستم انتقاد می کرد. وی هم فسادهای اقتصادی دولت را برملا می کرد و هم از پرونده سازی وزارت بهداشت تحت سلطه مبارک در بیمارستان ها برای مخفی نگاه داشتن آمار واقعی کشته شدگان در تظاهرات ها پرده برداری می کرد.
تلاش های ابوزید می تواند وی را به پیش اهنگ اعتراض ها در مصر تبدیل کند. وی 25 سال داشت که در نخستین ماه های سال 2011 امید خود را به آینده کشورش از دست داد و قصد داشت برای ادامه تحصیل به المان برود. اما خیزش های عمومی در مصر که آغاز شد دل ابوزید هم برای کشورش تنگ شد. ابوزید از چند روز پیش از اعلام استعفای حسنی مبارک مطمئن بود که وی استعفا خواهد داد و مصر را به مردمانش باز خواهد گرداند. وی در آن روزهای بحرانی در این خصوص می گفت: مردم تنها دو گزینه پیش روی دارند: یا حسنی مبارک و حزب دموکرات ملی وی در محکمه عدالت حاضر می شوند و اعدام را تجربه می کنند و یا همه ما خواهیم مرد.متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید.
5151
نظر شما