او 72 سال پیش در نرجه از توابع تاکستان به دنیا آمد، تمام دوره کودکی و جوانی را در مراسم مذهبی برای اولیا خواند تا آن‌که بتواند آن لحظه حضور را پیداکرده دریابد. همان سال‌های جوانی آرزویش آن بود تا روزگاری در صحن امام هشتم شیعیان زمزمه‌ای عارفانه کند تا دل عاشقان را با خود همراه کند و این آرزویش محقق شد وقتی خواند: «ای حرمت ملجأ درماندگان دور مران از در و راهم بده»
بسیاری از هنرمندان موسیقی و آواز، صدای او را ستودند از آن جمله محمد اصفهانی که گفته بود: «از سال ۶۴ با محمدعلی کریم‌خانی آشنا شدم و سال‌های بعد نیز که در رادیو با آقای صبحدل همکاری می‌کردم، این دغدغه را داشتم که ایشان را فریاد بزنم، چراکه احساس می‌کردم صدای کریم‌خانی شناخته نشده است»
قطعه «من کجا، باران کجا» را همایون شجریان بر اساس خواندن کریم‌خانی خواند و در آلبوم «ایران من» به او تقدیم کرد.
آریا عظیمی نژاد بیشترین همکاری را با او داشت، آلبوم «ساقی سرمست» دربارهٔ واقعهٔ کربلا محصول این همکاری‌ها ست که حال و هوای متفاوتی با سایر کاری مذهبی دارد.
شاید به این خاطر بود که عظیمی نژاد در سوگ او نوشت: «سکوت می‌کنم… انگار حنجره‌ام ازکارافتاده… انگار صدایم را از دست داده‌ام. استاد کریم‌خانی به اربابش پیوست. آمده. آمده، ای شاه پناهش بده.»
265 262
نظر شما