" جمعه های خشم" دیگر در میان جهان عرب تازگی ندارند. اکنون هرجمعه که از راه می رسد رسانه های غربی و عربی می دانند که باید خود را برای ضبط تصاویری رویایی مهیا کنند. هر جمعه انباشتی از اطلاعات و عکس و تحلیل ها در گوشه ای از جهان عرب به چشم می خورد. به هر کانال خبری که سر می زنید تکه های بریده شده از فیلم های مربوط به راهپیمایی ها را می بینید. تصاویری از سوریه، لیبی، یمن، مصر و اردن و صدای تحلیل گرانی که به استودیوها فراخوانده می شوند تا آنچه را در جریان است تحلیل کنند. هر تحلیل گر می تواند وقت بسیاری را صرف تحلیل اما و اگرهای این جریان ها در کشورهای مختلف کند. هر کشوری مختصات خاص خود را دارد و دلایل خاص تر که پشت پرده این راهپیمایی ها قرار دارد. با این همه یک وجهه مشترک در تمام این راهپیمایی ها وجود دارد و آن هم این است که استمرار و الگوپذیری کشورها از هم در روند این انقلاب ها نشان می دهد که این دومینو را پایانی نیست .
شش ماه پیش بود که نخستین موج اعتراض ها آغاز شد. رهبران منطقه هرکدام تعبیر خاص خود را از این موج به راه افتاده دارند. بسیاری که دستی در قدرت داشتند آن را به توطئه های خارجی تعبیر کردند. یک دسته از رهبران ادعا می کردند که این غربی ها هستند که حرکت های مردمی را هدایت می کنند و دیگرانی هم بودند که مردم حاضر در کوچه و خیابان را رادیکال هایی می خواندند که قرار است به حکومت های سکولار عربی پایان دهند!
با این همه اکنون که بهار عربی به تابستانی گرم نزدیک شده است هم دولتمردان و هم طرفداران آنها باید به این حقیقت اذعان کنند که آنچه در جریان بود و است اراده مردمی است. موضوع چندان هم پیچیده نیست . مردم تنها و تنها تغییر می خواهند. آنها تنها برای رسیدن به آزادی و دموکراسی محکم ایستاده اند. در برخی کشورها حتی عامه مردم حاضر بودند به قیمت به خطر انداختن جان خود به این جنبش های مردمی ادامه دهند. هم در تونس و هم در مصر اتفاقات جالب و غیرقابل پیش بینی رخ داد اما زنجیره حوادث چند هفته اخیر نشان داد که از قدرت کنار رفتن یک فرد یا به تبیعد رفتن خانواده اش معترضان را راضی نمی کند.
مردم اصلاحات و تغییرات می خواهند و البته این مطالبه ایست که امروز باید محقق شود و نه فردا. اگر مجموعه حوادث در مسیر درست حرکت کند، تعداد معترضان جمع شده در خیابان ها کاهش می یابد. اما در شرایطی که مردم احساس کنند دولت در حال سرگرم کرن آنهاست و از محقق شدن مطالبات خبری نیست بی شک بر تعداد آنها افزوده خواهد شد.
برخی رهبران در منطقه ادعا می کنند که گام هایی را برای اصلاحات هرچند نیمه کاره برداشته اند. این اصلاحات شاید در برخی موارد جواب دهد البته به شرط آنکه گام های برداشته شده معتبر و کارساز باشد. هم مردم و هم دولت ها مشکلات و ریشه انها را می دانند و بر همین اساس مردم اندک علاقه ای ندارند که دولت با بهانه واهی بررسی امور آنها را معطل نگاه دارد.
دیوار ترسی که شهروندان عرب را زمین گیر کرده بود اکنون فرریخته است. رهبران باید با این حقیقت کنار بیایند و به تظاهر به خوب بودن اوضاع پایان دهند. این دومینوی به راه افتاده تنها و تنها یک پیام دارد و آن هم این است: آنچه تاکنون اتفاق افتاده کافی نبوده است.
دیلی استار 30 جولای / ترجمه: سارا معصومی
5151
نظر شما