دور از انتظار

محمد مهاجری: محمدرضا شجریان استاد مسلم آواز ایران، بیش از چهل سال است در سطح اول هنر کشورمان قرار دارد. این هنرمند 70 ساله که در قرائت قرآن و خوشنویسی نیز چیره‌دست است، طی سه ماه گذشته چند بار خبرساز شد و نامش سر زبان‌ها افتاد.

او یک بار به خاطر پخش ترانه‌هایش از صداوسیما اعتراض کرد و معتقد بود از آوازهایش استفاده سیاسی می‌شود.

سخن او واکنش‌های تندی را برانگیخت، هم برخی صداوسیمایی‌ها به او تاختند و هم بعضی مطبوعات او را به باد انتقاد گرفتند. صداوسیما اعتراض شجریان را به «ربنا»‌هم تسری داد و در اندیشه تراشیدن رقیب برای نوای ماندگار او برآمد. شجریان اما گفت که در برابر پخش «ربنا» موضعی ندارد.

دیری نپایید که برخی منتقدان، ملایم شدند و حتی یکی از روزنامه‌ها که به تندی به او حمله کرده بود، حرفش را پس گرفت. هفته پیش شجریان به سوی مغرب‌زمین رفت تا در جمع علاقه‌مندانش بخواند. حضور استاد با تشویق شدید همراه شد و برنامه‌هایش مورد استقبال قرار گرفت.

تلویزیون بی‌بی‌سی از او برای مصاحبه دعوت کرد، شجریان نپذیرفت و به این ترتیب، منتقدان خود را به انفعال انداخت. هنوز از این اتفاق دو، سه روزی نگذشته بود که «اشتباه» غیرقابل انکاری، شجریان را به دام انداخت. این بار او به دعوت شبکه تلویزیونی صدای آمریکا که شبکه‌ای خوشنام به شمار نمی‌آید، پاسخ مثبت داد و صدا و تصویرش را به گوش و چشم مخاطبان نشاند.

گرچه گفته می‌شود شجریان در این گفت‌وگو اصطلاحاً به خبرنگار VOA پا نداده و نتوانسته‌اند از او حرفی بکشند که خواسته‌اند، اما نفس شرکت در یک برنامه تلویزیونی در شبکه‌ای که به خوشنامی شهرت ندارد، به عنوان یک امتیاز منفی در کارنامه هنرمند پرآوازه ایران ثبت می‌شود. انتظار میلیون‌ها ایرانی که نوای «ربنا»‌ زینت‌بخش سفره افطارشان است و نواهای جانفزایش شور حماسی در آنها برمی‌انگیزد، از شجریان این نبود.