آژانس فضایی ناسا به تازگی تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی جیمز وب منتشر کرده است. این آژانس در توضیح این عکس نوشت: لحظه‌ای به هزاران ستاره جوانی که پیش از این هرگز دیده نشده بودند در سحابی رتیل خیره شوید. تلسکوپ جیمز وب جزئیات ساختار و ترکیب سحابی و همچنین ده‌ها کهکشان در پس زمینه را نمایش می‌دهد.
این مهد ستارگان با نام "۳۰ دورادوس" (۳۰ Doradus) نام مستعار سحابی رتیل را از رشته‌های بلند و غبار آلودش گرفته است. این سحابی که در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ واقع شده است، بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین منطقه تولد ستارگان در نزدیکی کهکشان ما است و علاوه بر آن داغ‌ترین و پرجرم‌ترین ستاره‌های شناخته شده را در خود جای داده است.
چه چیزی این سحابی را برای ستاره شناسان قابل توجه می‌کند؟ بر خلاف کهکشان راه شیری ما، سحابی رتیل ستاره‌هایی جدید با سرعت زیاد تولید می‌کند. اگرچه این سحابی به ما نزدیک است، اما شبیه به نواحی ستاره‌زای غول‌پیکر متعلق به زمانی است که کیهان تنها چند میلیارد سال قدمت داشت و شکل‌گیری ستارگان در اوج خود بود. از آنجایی که سحابی رتیل به ما نزدیک است، مطالعه دقیق آن آسان است و به ما کمک می‌کند تا درباره گذشته کیهان بیشتر بدانیم.
در این تصویر ابرهای مایل به قهوه‌ای سحابی، با نوارهای نارنجی رنگ، یک ناحیه مرکزی سیاه را احاطه کرده‌اند. در آن ناحیه، در نقطه کانونی تصویر یک ستاره زرد بزرگ با هشت پرتو نازک بلند دیده می‌شود. در سمت راست این ستاره یک خوشه ستاره‌ای درخشان به شکل بیضی قرار دارد. ستارگان درون خوشه مانند جرقه‌های آبی کمرنگ به نظر می‌رسند. در مجموع، ساختارها شبیه یک عنکبوت یا ماهی مرکب هستند. سایر ستاره‌های هشت‌پر آبی و زرد و همچنین کهکشان‌های دوردست در سراسر تصویر قابل مشاهده هستند.
۵۸۵۸
نظر شما