تمام افتخار کوه به این است که آدمیان را به او تشبیه می کنند.
از قبیلۀ دانایان بود با هیبتی از جنس قلم.
به کوه شبیه بود در استواری و ثبات در مطالبه گری،
پژواک درد بود با خامه اش بی آنکه بنالد،
بیش از نیم قرن، از مسجدسلیمان تا فارسان و شهرکرد،
"شبانه روز" را با روزنامه پیوند زد
تا روز را به میهمانی دوست ببرد.
یکشنبه بیست و چهارم مهرماه 1401
با روزنامه و با ما وداع گفت،
تا پایان زندگی به محتوای نامش
یعنی هیبت خدا و غفاریت او اعتنا داشت!
روانش مینوی و در آمرزش خدای بادا و یادش گرامی!
بر خاندان گرامی و خویشاوندان عزیزش
بقای عمر، تسلیت و شکیبایی بادا
علی محمودی ـ لهراسب قلی پورـ علی نصیری ناغانی ـ محمدرضا جهانگیری.
48
نظر شما