به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، محمدکاظم کاظمی شاعر افغانستانی که سال‌هاست در ایران زندگی می‌کند، در واکنش به سرود «برای دختر همسایه» که از روز گذشته در فضای مجازی ایران منتشر شده است یادداشتی در اینستاگرامش منتشر کرده و در آن به مسائل هر دو کشور پرداخته است.
کاظمی نوشته است: «این کلیپ در این روزها دست‌به‌دست می‌شود و بازتاب نسبتاً وسیعی هم پیدا کرده است. سازندگان آن گویا می‌خواهند مردم ایران را از سرنوشتی که بر سر مردم افغانستان آمد برحذر دارند. من نکاتی در این مورد دارم که می‌نویسم به امید این که به گوش سازندگان بی‌نام و نشان آن برسد.
۱. به نظر من اصل این کار یعنی باز کردن دریچهٔ گفتگو و ارتباط میان دو ملت ارزشمند است. به جای بیانیه‌های رسمی، یک کار هنری صورت گرفته است. تجربهٔ افغانستان می‌تواند برای مردم هر دو کشور سودمند باشد، البته اگر درست نگریسته شود و درست تحلیل شود.
۲. دوقطبی یا وفاق؟
مردم افغانستان دوستدار مردم ایران‌اند. و بارها این دوستداری را در سخن و در عمل تصویر کرده‌اند. ما آرزومند رفع این بحران هستیم. ولی به باور من، رفع این بحران با تقویت یک قطب از این دوقطبی صورت نمی‌گیرد، بلکه راه نهایی آن رفع دوقطبی و ایجاد وفاق میان ملت است. به نظرم این کلیپ دوقطبی را تشدید می‌کند و بلکه آن را به داخل جامعهٔ افغانستان هم سرایت میدهد.
۳. تصویر یک‌جانبه از زنان افغانستان
جامعهٔ افغانستان از نظر پوشش و زیست اجتماعی بسیار متلون و متنوع است. کاش این کلیپ هم این تنوع در پوشش را به نمایش می‌گذاشت تا هم این قدر «سفارشی» به نظر نمیرسید و هم نشان می‌داد که در افغانستان، مسئلهٔ پوشش نتوانسته است به یک دوقطبی و بحران بدل شود، چیزی که متأسفانه تا حدودی در ایران رخ داده است و عواملی هم دارد.
۴. امریکا یا طالبان؟
کلیپ از همان ثانیهٔ اول، آشکارا ضدامریکایی است و چنین وانمود می‌کند که همه مصیبت‌های افغانستان به خاطر حضور خارجی‌ها بوده است، که البته تا حدودی درست است. ولی به‌راستی چه عواملی باعث حضور نیروهای بین‌المللی در افغانستان شد و چه کسانی این حضور و تبعات سنگین آن برای مردم افغانستان را سبب شدند و تداوم دادند؟
بسیاری از مردم افغانستان در ابتدا از عملیات نظامی نیروهای چندملیتی برای نابودی طالبان استقبال کردند و آنان را را منجی خود می‌دانستند، تصوری که اشتباه بود. ولی به این باید اندیشید که طالبان چه کردند با مردم افغانستان که این مردم، ولو به اشتباه، غرب را منجی خود دانستند؟
چیزی که در این کلیپ نادیده گرفته می‌شود، مسئولیت طالبان در این وضعیت است، در حالی که در جای‌هایی از این کلیپ صحنه‌هایی از عملیات‌های انتحاری به عنوان مصیبت‌های افغانستان گنجانده شده است، عملیات‌هایی که عمدتاً این گروه و اقرانشان انجام دادند و بارها به این رویه افتخار کردند.»
کلیپی که نام نداشت و بی‌نشان بود
کلیپ برای دختر همسایه را که چند دختر افغانستانی خوانده‌اند براساس شعر و اجرایی است که چندی پیش شروین حاجی‌پور با نام «برای» خواند و در فضای مجازی ایران و خارج ایران بارها تکرار و بازخوانی شد. برای دختر همسایه اما روایت دختران افغانستانی است که برای دختران و زنان ایرانی، رنج رفته بر خود را روایت می‌کنند و از آنان می‌خواهند تا به جای شعار «زن، زندگی آزادی»، «زن، زندگی آگاهی» را فریاد بزنند و گول شعارهای آمریکایی را نخورند و سرزمینشان را نابود نکنند.
این کلیپ در رسانه های جریان اصولگرا به سرعت و بشدت بازتاب یافته است اما هنوز مشخص نیست تولیدکنندگان این کلیپ چه کسانی هستند و چطور در شرایط بحرانی که زنان افغانستان با طالبان دارند، زنانی به این فکر افتاده اند که به دختران ایرانی راهکار دهند و آنان را به آگاهی فرابخوانند در حالی که خود درگیر تحصیل کودکان دخترشان هستند.
فریب غربی‌ها را نخورید!
خبرگزاری اصولگرای تسنیم با تیتر «کلیپ دختران افغانستانی برای دختران ایرانی/ فریب غربی ها را نخورید» به استقبال این کلیپ رفت و در ادامه نوشت: در کلیپ «برای دختر همسایه»، دختران افغانستانی با نمایش برخی جنایات آمریکا در این کشور، به زنان و دختران ایرانی توصیه می کنند که فریب آزادی غربی‌ها را نخورند.
در روزهای اخیر کلیپی با عنوان «برای دختر همسایه» در فضای مجازی منتشر شده که در آن تعدادی از دختران افغانستانی گوشه‌ای از "آزادی" که آمریکا و برخی کشورهای غربی دو دهه قبل و پیش از آغاز حمله آمریکا و متحدانش وعده آن را به زنان و دختران افغانستانی داده بودند، به نمایش گذاشتند.
در این کلیپ ضمن اشاره به برخی جنایات ارتش آمریکا در قبال مردم مظلوم افغانستان، این توصیه به زنان و دختران ایرانی می‌شود که همچون ملت افغانستان مقهور شعارهای به ظاهر زیبای غربی‌ها در حوزه آزادی نشوند.» اگرچه این کلیپ در حوزه فرهنگ تعریف می شود اما گروه سیاسی این خبرگزاری انتشار ویدئو را پوشش داده است.
گروه چندرسانه ای خبرگزاری فارس هم در توضیح انتشار ویدئو نوشته است: «پیام دختران افغانستانی به دختران ایرانی». مخاطبان عموما مرد خبرگزاری فارس اثر را تحسین کرده اند و از زنان که مادران و خواهران و همسران خودشان هستند، خواسته اند که به پیام دختران همسایه گوش کنند.
نکته اینجاست که برای کار فرهنگی چه مقیاسی مهم و ملاک است، این که زنان دردمند افغانستانی به خواهران خود در ایران تجربه تلخ خود از حضور نیروهای بیگانه را بگویند قطعا امر درستی است، اما نه در زمانه ای که خود درگیر مشکلات متعدد داخلی یعنی طالبان هستند و صدای زنان در هر دو کشور برای خواندن آواز حرمت دارد و با حضور طالبان حتی حضور زنان در تلویزیون به عنوان مجری با موانعی روبروست. البته که صداهای مشترکی در هر دو سوی مرز دردهای مشترکی از جمله «جان پدر کجاستی» را فریاد زدند. اشتراک فرهنگی ایرانیان با خواهران و برادران افغانستانی‌شان بسیار است و باید برای مشکلات هر دو ملت با توجه به تجریبات زیسته کارهای فرهنگی صورت گرفته و ارائه شود.
۵۷۵۷
نظر شما