حسن فیض،در پی برودت کم‌سابقه هوا در خراسان رضوی که منجر به یخ‌بندان، افت فشار گاز و تعطیلی ادارات و مدارس شد، از جمله نگرانی‌های جدی مردم و کارشناسان موضوعی قطعی گاز است.
اتفاقی که بدیهی‌است مشکلات و مصائب بی‌شماری برای شهروندان به بار خواهد آورد. بخصوص شهروندان ساکن در مناطق سردسیر و روستایی استان که دمای منفی ۲۰ و اندی درجه را طی این‌روزها و شب‌ها تجربه می‌کنند.
اگرچه مدیرعامل شرکت گاز خراسان رضوی قطعی گاز را گسترده نمی‌داند و اعلام کرده که هنوز به حد قرمز نرسیده است، اما این اخبار و گزارشات باتوجه به تداوم سرما و برودت هوا طی روزهای شنبه و یکشنبه، نگرانی‌ها را بابت قطع ناگهانی گاز هرلحظه بیشتر می‌کند.
راستی مگر مسئولان و مدیران استانی از هفته‌ها قبل، از ورود توده بی رحم سیبری به استان خبر نداشتند؟ مگر ستاد مدیریت بحران اعلام نکرد تمامی تمهیدات اندیشیده شده است؟ و آیا تعطیلی دنباله‌دار و حاشیه ساز ادارات و مدارس و لغو امتحانات دانش‌آموزان هنوز نتوانسته نگرانی‌ها را به صفر برساند؟ اینکه احتمال قطع گاز منازل پایین باشد یک مساله است اما نگرانی و اضطراب خانواده ها، پدرها و مادرهایی که مستاصل اند از این ابهام که در صورت قطعی گاز چه باید انجام دهند مساله به مراتب جدی تری است. در خانه هایی که با وجود بخاری روشن بازهم از سرما در امان نیستیم مطمئنا به محض قطع گاز شرایط داخل خانه با بیرون از آن چندان متفاوت نخواهد بود؛ این ترس و استرس را چطور مدیریت کنیم که کم کاری مدیران بحران استان جبران شود؟
انگار ستاد بحران ما خود درگیر بحران کارشناسی و پیش بینی است. انگار وعده های دروغین و پیامدهای آن را به عنوان بحران(یا زمینه ساز بحران) به حساب نمی آورند. وقتی آمادگی شرایط بحرانی را نداریم کار درستی است که وعده دروغ به مردم بدهیم؟ ستاد بحران استان حواسش به اتفاقی که در استان روی می دهد هست؟ داستان قطار و مسافران در معرض «یخ زدگی» ستاد را قلقلک نداد؟ آیا کسی پرسید مدیرکل راه آهن کجاست؟ آن هم در حالی که مدیرعامل راه آهن کشوری-معاون وزیر راه و شهرسازی- و استانداری خراسان رضوی دوش به دوش به دنبال حل مشکل بودند؟
پس از لغو فله ای پروازهای فرودگاه مشهد، حالا چشممان به شاهکار ریلی روشن. طنز ماجرا آنکه جمعه شب در حالیکه اخبار شبکه استانی خبر از لغو سفرهای ریلی «شب رو» می داد اعلام کرد آخرین قطار «امشب» هم به سلامت راهی شد! جمعه شب ها را شب حساب نمی کنند دوستان؟
اصولا تعریف «مدیریت بحران» را یک بار برای مردم شرح دهید بفهمیم با چه پدیده ای مواجهیم. احتمالا به این معنی نیست که «هرقت اتفاقی افتاد فکری به حالش می کنیم»؟ حضرات آدمی که می خواهد صبح سفرش را آغاز کند بلیط شبانه نمی گیرد. چطور به راحتی برای حرکت شبانه بلیط می فروشید و پای سفر از طریق اخبار تلویزیون(و حتی بدون تماس تلفنی با مسافران) اعلام می کنید ساعت حرکت قطارهای شبانه به صبح منتقل شده؟
آفت انضباط فرودگاهی حالا به راه آهن هم تسری یافته انگار! بیخیال ساعت های عمری که می سوزد، افرادی که در بین ایستگاه و هتل(یا منزل) سرگردان می شوند، برنامه ها و قرارهای کاری که لغو می شود، بدن هایی که شب تا صبح روی نیمکت های پلاستیکی ایستگاه فرسوده می شود، ویروس های رنگارنگ از آنفولانزا تا کرونا که در سالن های شلوغ ایستگاه دست به دست می شود و...
بالاخره آقایان فرموده اند خسارت می دهند، پول یک بلیط را به عنوان خسارت همه این موارد پرداخت می کنند!
این‌ها پرسش‌هایی است که مسئولان ذیربط نسبت به آن باید پاسخگو باشند و قطعا اقداماتی چون توزیع نفت رایگان یا حضور انواع مدیران جلوی دوربین نه پاسخگوی مشکلات مردم است و نه در شان سیستم مدیریتی کشور و استان !
46
نظر شما