این گروه به سرپرستی ریچارد مولر، فیزیک‌دان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و یکی از منتقدین سرسخت گرمایش جهانی در پروژه‌ای که از سوی شرکت‌های منتقد برنامه‌های کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و مهار گرمایش جهانی حمایت می‌شد، به این نتیجه رسید که افزایش متوسط دمای سطح زمین طی 2 قرن اخیر و بخصوص افزایش حدود 1 درجه‌ای طی 50 سال گذشته واقعی است.
به گزارش نیوساینتیست، گروه دانشگاه برکلی که شائول پرلماتر، برنده جایزه نوبل فیزیک امسال هم در آن عضویت داشت، هم‌چنین متوجه شده‌اند افزایش دمای سطح زمین هم درایستگاه‌های هواشناسی پرکیفیت و دقیق و هم در ایستگاه‌های هواشناسی با کیفیت متوسط ثبت شده و هیچ ارتباط آماری معنی‌داری بین موقعیت این ایستگاه‌ها و رده‌بندی آنها با تغییرات دما یافت نشده است.
آنها هم‌چنین نشان داده‌اند که این افزایش دما ارتباطی به قفس‌های حرارتی شهری ندارد. پیش‌ازاین، برخی کارشناسان افزایش متوسط دما در نتایج آماری را به این موضوع ارتباط داده بودند که اغلب ایستگاه‌های هواشناسی در دهه‌های گذشته در خارج از مناطق شهری احداث شده بودند، اما با گسترش شهرنشینی این ایستگاه‌ها در محدوده شهرها واقع شدند و شرایط شهری موجب افزایش دما در این ایستگاه‌ها شده است.
مقاله گروه دانشگاه برکلی درحال‌حاضر در فضای سایبری منتشر شده و دانشمندان در حال مطالعه اولیه آن هستند، اما گزارش‌های اولیه از نظر مثبت دانشمندان و هواشناسان سراسر جهان حکایت دارد. نتایج این مطالعه با سه مطالعه دیگر که توسط ناسا، سازمان مطالعات اقیانوس ایالات متحده و سازمان هواشناسی انگلستان انجام شده و افزایش دمای سطح زمین را در طول 200 سال گذشته بررسی کرده است، هم‌خوانی دارد.
البته منتقدان گرمایش جهانی که انتشار این مقاله به تضعیف موقعیت آنها منجر شده، هنوز این ایراد را مطرح می‌کنند که هیچ دلیل مستندی دال بر این‌که افزایش دمای زمین در دو قرن اخیر (بخصوص طی نیم‌قرن گذشته که نزدیک به 1 درجه سانتی‌گراد افزایش یافته) حاصل فعالیت‌های انسان و تولید روزافزون گازهای گلخانه‌ای است، مطرح نشده است؛ ضمن آن‌که این مطالعه فقط دمای سطح زمین را بررسی کرده و دمای سطح آب‌های زمین که سه‌چهارم سطح کره خاکی را پوشانده، منظور نشده است.
5353
نظر شما