اردیبهشت ماه سال جاری، برای تمدید گواهینامه همسرم به یکی از دفاتر پلیس +10 مراجعه کردم. پس از واریز 4000 تومان به حساب وزارت کشور و 500 تومان به حساب دارایی و 2500 تومان بابت هزینه پست و مبلغی هم بابت خدمات الکترونیک، در 28 اردیبهشت مدارک را کامل و تحویل دفتر پلیس +10 کردم. منشی آنجا به ما گفت: « گواهینامه تا دو هفته صادر و به نشانی شما پست می شود. اگر تا یک ماه به دستتان نرسید، تماس بگیرید.»
پس از گذشت دو ماه، با دفتر پلیس +10 تماس گرفتم اما نتیجه‌ای نداشت و ما را به دفتر نظارات همگانی بازرسی کل ناجا (197) ارجاع دادند. در تیرماه چندین بار با 197 تماس گرفتیم و منشی‌های آنجا شرح واقعه را در رایانه ها ثبت کردند و اظهار امیدواری کردند که به زودی گواهینامه به دستمان خواهد رسید.
پس از پیگیری مجدد از 197 در مرداد ماه مطلع شدم که به علت تخلفات رانندگی، گواهینامه صادر نشده است که گفته شد که همسرم می بایست مجدداً امتحان آیین‌نامه دهد. این درحالی است که همسرم در مدت داشتن گواهینامه طی یک سال گذشته خارج از حوزه شهری تهران رانندگی نکرده و هیچ گونه تخلّفی مرتکب نشده است. در چند نوبت به صورت تلفنی، اعتراض خود را نسبت به آن اعلام کردم، اما متاسفانه در این گونه موارد شرکت پژوهش و توسعه ناجا که مجری پلیس +10 است، کاری از پیش نبرد و مسوولین ذیربط بدون هیچ مدرکی، ما را به شهرک آزمایش ارجاع دادند.
پس از تسلیم اعتراض نامه در شهریور ماه به دفتر نظارت همگانی و با پیگیری‌های یکی از کارشناسان ارشد راهنمایی و رانندگی(جناب سرهنگ علیخانی)، سرانجام در آبان‌ماه مشخص شد که این اتهام در اثر یک اشتباه انسانی در تایپ بوده است و مشکل فوق برطرف شد. پس از آن به دلیل تغییر نشانی منزل، شخصاً با دفتر صدور گواهینامه رانندگی مکاتبه کرده و پس از شرح ماجرا و به استناد نظر کارشناسی اعلام شده خواهش کردم تا گواهینامه صادر و ارسال گردد.
دو ماه دیگر نیز به دلیل مشکلات اداری و عدم هماهنگی، اقدامی در این خصوص صورت نگرفت. در ابتدای دی ماه، مجدداً، با مرکز صدور گواهینامه و اجراییات پلیس راهنمایی و رانندگی مکاتبه کرده و ضمن انتقاد از عملکرد آنها موضوع را پیگیر شدم. سرانجام پس از نزدیک به هشت ماه، سرانجام گواهینامه به دستم رسید.
در بسیاری از کشورها، چنین خدماتی از طریق اینترنت و تلفن در سریع‌ترین زمان ممکن انجام می‌شود. واقعاً چنین تاخیر و سهل‌انگاری جای بسی گله و انتقاد دارد. در بسیاری از بخش‌ها ادعای خدمات الکترونیک وجود دارد ولی آیا بسترهای لازم برای این گونه خدمات نیز شکل گرفته است؟ چرا در برخی از موارد مشکلات خدمات الکترونیک به مراتب از روش سنتی بیشتر است؟
نظر شما